Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Να πώς έγινα ένα μονοπάτι...



Μια ώρα σαν όλες. Περπάτησα στην πόλη, ακολουθώντας τη συνηθισμένη διαδρομή. Αναγκάζοντας το βλέμμα μου να σταθεί στις μικρές και στις κρυμμένες ομορφιές, που το τσιμέντο δεν κατάφερε να καταβροχθίσει. Μα, αυτή τη φορά... φύτρωσε στο δρόμο μου ένα μονοπάτι! Ένα μαγικό μονοπάτι! Απόδειξη τρανή η φωτογραφία.

Σαν υπνωτισμένη λοξοδρόμησα, βέβαιη πως το μονοπάτι θα με βγάλει σε πύργους και παλάτια. Μα, όχι... Όλα γύρω παραμυθένια, όμως άπιαστα. Άυλα. Και δίχως σχήμα για να σας περιγράψω. Σαν... να είχα γίνει εγώ το μονοπάτι! Ναι, είχα γίνει ένα μονοπάτι! Δεν ντρέπομαι να σας το πω.
Ας πιάσω την ιστορία ξανά από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν από 'δω.

Από μιαν ομορφιά που έχασε στον πόλεμο με την ασχήμια, από ένα μονοπάτι που δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του.


Σε αυτό το σημείο, λοξοδρόμησε η σκέψη μου. Είδα τη νικημένη ομορφιά με τα παιδικά μου μάτια. Διέκρινα το απραγματοποιήτο όνειρο με το ένστικτο των εφηβικών μου χρόνων. Κι αναπάντητα ερωτήματα βρήκαν ξαφνικά γαλήνη ανακαλύπτοντας ένα... μονοπάτι να διαβούν. Δεν ενδιαφέρονταν πια αν θα βρουν απάντηση, τους αρκούσε να που είχαν κάπου να διαβούν.




Κι όλα άρχισαν να γίνονται μαγικά!
Ή, καλύτερα, δυνατά...




Ξαφνικά είχα το δικό μου παραμυθένιο κόσμο μες στην πόλη!
Είχα ένα μονοπάτι για να λοξοδρομώ όποτε θέλω μέσα μου!



Προσθέτω εδώ το σχόλιο του Άρη Άλμπη, το υπέροχο σχόλιό του, που δίνει μια μοναδική ποιητική διάσταση στο μονοπάτι μου:

"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια,
που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια.
Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια
και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια.
Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις,
ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις
."



Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο life images #12 ("Μέσα στο δάσος") της Μαρίας.




25 σχόλια:

  1. Αν είναι να νιώθεις έτσι, κοριτσάκι μου, να..."υπνωτίζεσαι" πιο συχνά!!!
    ;-)
    Αγκαλιά ζεστή κ' φιλί... παραμυθένιο!!!
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χι, χι!!! Θα το φροντίσω!!!!!!!!!!
      Παραμυθένια καλησπέρα!!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Νάμαι και εγώωωωωω.......!!!!
    ξαναβρίσκω τον ...προσανατολισμό μου στο νέο σου σπιτικό Αλεξάνδρα μου και εύχομαι καλορίζικος έστω και καθυστερημένα.....!
    Όσο για την ομορφιά του, περιττό να το τονίσουμε, άλλωστε δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τη δοσμένη σου ποιότητα.....
    Καλές εμπνεύσεις λοιπόν κορίτσι μου και .....ακολουθώ.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που πρόλαβες να μοιραστείς στο Life Images αυτό το τόσο ιδιαίτερο μονοπάτι...!!
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που με έβαλες στον δικό σου παραμυθένιο κόσμο!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πλέον, δίνουμε ραντεβού μια φορά την εβδομάδα, Μαράκι!!!!!!
      Φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  4. Εννοείται ότι δεν το βρίσκεις με το τζι-πι-ες. Μόνο με θετική διάθεση και φαντασία. Μπράβο ρε Αλεξάνδρα! Μας βάζεις ιδέες τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραίο σχόλιο, Μαρία! όχι, δεν μπορεί να το εντοπίσει αυτό το μονοπάτι κανένα μηχάνημα!!!!!

      Διαγραφή
  5. Χαίρομαι που ήρθα κι εγώ εδώ, γιατί θαυμάζω τον τρόπο σκέψης
    και γραφής σου!
    Διαβάζοντας τα σχόλια σου, στην blogoγειτονιά, αναδεικνύουν έναν άνθρωπο με γνώση, αντίληψη κι αξιόλογη άποψη!
    Πολύ ωραία η συμμετοχή σου στο life image!
    Να είσαι καλά φίλη μου κι εύχομαι να βρίσκεις πάντα αγαπημένα μονοπάτια με γόνιμες επιρροές και σε παραμυθένια ταξίδια αναζήτησης!
    Φιλάκια πολλά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα!!!! Σ' ευχαριστώ πολύ για το τόσο όμορφο σχόλιό σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
      Να περνάς καλά!!

      Διαγραφή
  6. Σε ευχαριστουμε που μας πήρες μαζι σου στο υπεροχο μονοπάτι σου.. Αλεξανδρα..φιλακιααααααα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Διαδρομή μαγική...μικροί παράδεισοι
    υπάρχουν παντού κι άλλοτε όταν λείπουν
    τους δημιουργεί η ψυχή τους γεννά η ανάγκη...

    φιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Ελένη μου! Ακριβώς αυτό!!!!!
      Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου!

      Διαγραφή
  8. Τα "μονοπάτια" μας είναι πάντα η καλύτερη άμυνα απέναντι στην τρέλα της κάθε "πόλης"... Καλημερούδια και φιλιά :)),

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και καμιά φορά γίνονται ορμητήρια δημιουργικής επίθεσης....
      Καλά να περνάς, Πέτρα μου!

      Διαγραφή
  9. Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια,
    που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια.
    Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια
    και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια.
    Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις,
    ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ χαίρομαι γι΄αυτό το μονοπάτι σου!
    Είναι όμορφο και λυτρωτικό να βρίσκεις τρόπους να ξεφεύγεις, κάθε που το χρειάζεσαι...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. τι ομορφο μονοπατι το μοιραζόμαστε ????????? φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μας πήρες κυριολεκτικά από το χέρι, Αλεξάνδρα μου...
    Ευχαριστούμε και τον Άρη για την γλυκιά και ταιριαστή δημιουργία του!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φωτογραφίες!!!!!!!!!!!! Γιούπι!!! Σα να ήμουν κι εγώ εκεί! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

Η φωτογραφία μου
"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια, που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια. Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια. Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις, ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις." Άρης Άλμπης