Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Αν ήμουν βιβλίο... θα με είχε γράψει η Φανούλα Παπαχρήστου



Δόξες, τιμές δεν γνώρισα. Γεννήθηκα σε καμαράκι σκοτεινό, υγρό και άδειο. Πάνω σ’ ένα τραπέζι πλαστικό, που ‘χε μόνο του στολίδι μολύβια και χαρτιά. Χέρια μ’ έγραψαν φαγωμένα από τη δουλειά, σκέψεις με έντυσαν πληγωμένες από το άδικο.
Χέρια και σκέψεις μιας ψυχής που μ’ αγάπησε πολύ! Που ξενύχτησε στο προσκεφάλι μου, όταν καιγόμουν από μια λάθος λέξη. Που γύρναγε κατάκοπη από τη δουλειά, αλλά δεν ξάπλωνε να κοιμηθεί, παρά συγύριζε τις σελίδες μου. Που στερούνταν το φαγητό για να έχω εγώ το πιο όμορφο εξώφυλλο.

Γι’ αυτό και περήφανο βγήκα στον κόσμο. Μα, κανένας δεν με καλοδέχτηκε.
-Ποιος σε στέλνει; ρώτησε ο εκδότης;

-Η Φανούλα Παπαχρήστου. Που δουλεύει στο συσκευαστήριο.
-Ποια;;;
-Ποιος έγραψε για σένα; ρώτησε ο βιβλιοπώλης.
-Ο κυρ Θάνος. Που πέθανε παραπονεμένος.
-Ποιος;;;
-Εργάτες και εργάτριες στο..., συλλάβισε τον τίτλο μου ένας αναγνώστης, που με πέτυχε τη στιγμή που έμπαινα στο μαγαζί. Σαλάτα, δηλαδή.
-Όχι, είναι οι εμπειρίες μιας εργάτριας από τη δουλειά και τη σχέση της με τους άντρες στους χώρους εργασίας συνδυασμένες με στοιχεία από την ιστορία του εργατικού και του φενιστικού κινήματος.
-Και τι θέλει; Να βρει άντρα;
-Να γίνει καλύτερος ο κόσμος.
-Κουταμάρες... Ποιος νοιάζεται γι’ αυτό;
-Η Φανούλα! Και ο κυρ Θάνος! Και...
Με παραπέταξαν στα χαμηλά, σκονισμένα ράφια, δίπλα στις ξεχασμένες επιτυχίες και στις συλλογές των ποιητών άδοξοι που 'ναι . Το φως της βιτρίνας δεν με άγγιξε ποτέ.
Μονάχα τα βράδια, μόλις έκλεινε το μαγαζί, άφηνα το ραφάκι μου, ξεφυλλιζόμουν να φύγει η σκόνη και σκαρφάλωνα στη βιτρίνα. Καθόμουν κάτω από τον προβολέα και περίμενα. Όλο και κάποιος εμφανιζόταν και στεκόταν για λίγο κοντά μου.
Ένα παράνομο ζευγαράκι που αγκαλιαζόταν, ένας μεθυσμένος που προσπαθούσε να ανοίξει το ζωγραφισμένο παράθυρο, μια πόρνη που έφτιαχνε το κραγιόν της, ένας άστεγος που ήθελε να προφυλαχτεί από τον αέρα...
Κι εγώ τότε ... όχι, δεν τους μιλούσα για έναν καλύτερο κόσμο... Συγχώρα με, Φανούλα μου! Όλο για σένα τους έλεγα...
---

Οι πληροφορίες μου λένε πως ο κυρ Θάνος είχε βάλει ενέχυρο το μπαγκλαμά του για να βοηθήσει τη Φανούλα να εκδώσει το βιβλίο. Και η Φανούλα περίμενε τις πωλήσεις του βιβλίου για να τον βοηθήσει να ξεχρεώσει...

***

Αν ήσουν βιβλίο, ποιο θα ήσουν;;; αναρωτιέται η Αριστέα!
 
 
 
 
 
 

34 σχόλια:

  1. !!!!!!!!!!
    Πότε πρόλαβες και έκανες ανάρτηση? Και μάλιστα όχι απλά μια ανάρτηση, αλλά μια ανάρτηση υπέροχη, ευρηματική...!
    Μπρά-βο! Μπρά-βο!
    Τί άλλο να σου γράψω?!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά! Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφο!!!!!!!!!!!!!!
    Ανυποψίαστη ήρθα και με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη.
    Τι ωραία που γράφεις Αλεξάνδρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν παίζεσαι κοριτσάκι!!
    Ανάρτηση αποκάλυψη ήταν αυτή!
    Να είσαι καλά!
    Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι όμορφο! Ώστε παραπεταμένο δίπλα στους άδοξους ποιητές! Κοίτα όμως...γι αυτούς έγραψε ένας Καρυωτάκης!
    Μπράβο Αλεξάνδρα μου...ωραία γραφή.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς, κάποιος τους αφιέρωσε μια μπαλάντα.
      Σε ευχαριστώ, Άννα, καλημέρα!

      Διαγραφή
  5. Όταν «μιλάει» ένα βιβλίο, πίσω από κάθε φράση του κρύβονται ολόκληρες παράγραφοι.
    Αυτό απέδωσες με ευαίσθητη πρωτοτυπία, Αλεξάνδρα. Και μη μπορώντας να διαβάσω το συγκεκριμένο (καθότι η στοίβα των αδιάβαστων στο ράφι μου αντί να μικρύνει, μεγαλώνει), με αυτά τα καίρια που τονίζεις, είναι σαν να το διάβασα. Σίγουρα θα είναι ένα καλό βιβλίο. Σ’ ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι πραγματικό βιβλίο, Άρη, αλλά της φαντασίας μου. Όπως και η Φανούλα.
      Κι όπως φαίνεται, ήταν γραφτό να μην το διαβάσει κανείς... ακόμα κι εσύ θα το αφήσεις στην άκρη για κάποιο άλλο...!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
    2. Μετά την απάντησή σου, Αλεξάνδρα, χαίρομαι περισσότερο την ανάρτησή σου, αφού με ώθησε να γράψω σχόλιο για μια τόσο περιεκτική παρουσίαση ενός καλού βιβλίου, ασχέτως αν ήταν φανταστικό.
      Ήταν σαν ένα ωραίο πνευματικό παιχνίδι, ιδιαίτερης ευρηματικότητας!

      Διαγραφή
    3. Ωραία είναι κι αυτά τα μπερδέματα!

      Διαγραφή
  6. Πάρα μα πάρα πολύ ωραία ανάρτηση!
    Στην απλή καθομιλουμένη, όμορφη ανάρτηση φιλάκια!
    Πάω στο λαγούμι μου να σκεφτώ κι εγώ καμιά ιδέα :)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είσαι πολύ γλυκιά (στην απλή καθομιλουμένη κι εγώ)!
      Καλό απόγευμα, περιμένω την ιδέα!!

      Διαγραφή
  7. Ευρηματική, υπέροχη η ανάρτησή σου! Ούτε καν το φανταζόμουν ερχόμενη εδώ πως θα διαβάσω κάτι τέτοιο...
    Αφήνω την αγάπη μου (♥♥♥) κι ένα γλυκό φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Wow!
    Έμεινα σπίτσλες!
    οκ Κάτσε να σοβαρευτώ!
    Αλεξάνδρα μου λίγο πριν κλείσω ήρθα όλο περιέργεια μα δω τι έγραψες και φεύγω καταενθουσιασμένη!
    Αχ σε ευχαριστώ που πήρες την πρόκληση και την έκανες μια υπέροχη ανάρτηση!
    Πολλά γλυκά φιλιά!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σε ευχαριστώ για την έμπνευση, Αριστέα!!
      Φιλιά κι εγώ στέλνω και καρδιά! ♡

      Διαγραφή
  9. Παραπεταμένο, ξεπαραπεταμένο, είχε την ικανότητα να ξεφυλλίζεται και να ξεσκονίζεται μόνο του.
    Αυτά είναι βιβλία! Όχι σαν τα δικά μου, που πρέπει να τα ξεσκονίζω...

    Παραμυθένιο ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χι, χι, χι!!! Και τα δικά μου μια από τα ίδια. Στρογγυλοκάθονται στα ράφια τους και περιμένουν...
      Καλό απόγευμα, Αρτίστα μου!

      Διαγραφή
  10. Τελικά αυτή η ανάρτηση ήταν μια έκπληξη για όλους!!! Πραγματιά είχες έμπνευση και μάλιστα μεγάλη γιατί όντως είναι πολύ πολύ έξυπνο το κειμενό σου, αν και νομίζω τα περισσότερα από αυτά έξυπνα θα τα χαρακτήριζα!!! Καλή συνέχεια λοιπόν...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σούπερ αναρτηση.. διαβαζοντας την την πατησα γιατί νομιζα οτι μιλουσες Αλεξανδρα μου για ενα πραγματικο βιβλιο αλλα οταν παρακατω διαβασα την απαντηση σου.. στο σχόλιο του Αρη οτι ολο αυτό το ομορφο που διαβασα ηταν της φαντασίας μου η χαρουμενη εκπληξη μου μεγαλωσε περισσότερο φιλη μου ..Μπραβο για την εμπνευση.... να είσαι καλα .. και να περνας ακομα καλύτερα... φιλακιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να, βρε, Ρούλα, γιατί σε θαυμάζω: το λες ότι μπερδεύτηκες, που είναι φυσικό, και συνεχίζεις απτόητη!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  12. Με γοήτευσε μία ακόμη φορά η όμορφη γραφή σου και το τόσο ιδαίτερο κείμενό σου....Αλεξάνδρα μου τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια !!!Φιλιάααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ όμορφο το κείμενό σου για το βιβλίο, Αλεξάνδρα μου! Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου!
    Φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλήθεια; Αλήθεια τώρα αυτό το τραγούδι έχει τόση ιστορία από πίσω; Τι λες τώρα; Καλά πόσο μα πόσο αστοιχείωτη νιώθω. :(
    Α αυτό το βιβλίο πρέπει να το διαβάσουμε όλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμιά αλήθεια, Χριστινάκι! Όλα της φαντασίας μου είναι!!!
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  15. Μέχρι κι εξώφυλλο του έφτιαξες!! Κι έπλεξες γύρω του ένα σωστό μύθο, μια ατμόσφαιρα αλλιώτικη!! Εκπληκτική και τόσο πρωτότυπη η ιδέα σου Αλεξάνδρα μου!!
    Και πόσα άραγε δεν είναι παραγκωνισμένα σε κάποιο ράφι;; Ψέματα;; Τρυφερό μου νεραϊδάκι!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αλήθεια είναι αυτό. Εντωμεταξύ, πολύ στενοχωρήθηκα... έπρεπε να βάλω ένα χαρούμενο τέλος...
    Κάπως γλυκάθηκα όμως που ήρθες και το διάβασες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

Η φωτογραφία μου
"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια, που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια. Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια. Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις, ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις." Άρης Άλμπης