 |
| by Duy Huynh |
Δεν μπορώ να ρίξω το φταίξιμο στο χρόνο και να ξεμπερδέψω. Πιστεύω ή, καλύτερα, έχω να ανάγκη να πιστεύω πως οι ώρες, καθώς ακούραστα σκάβουν στα πρόσωπά μας ρυάκια, έχουν συνενόχους. Που με πλήρη γνώση των πράξεών τους μετατρέπουν τα ρυάκια άλλοτε σε επικίνδυνους χειμάρρους κι άλλοτε σε μικρές, ζωοδότρες οάσεις.
 |
| Life Ιmages #16 |
Για τις ρυτίδες μου, λοιπόν, έχω συγκεκριμένους ενόχους να κατονομάσω και θα το κάνω! Καθόλου επιπόλαια. Γιατί στέκομαι κατά καιρούς από απόσταση, από ψηλά και παρατηρώ τις ρυτίδες μου, όσο αχνές ακόμα κι αν φαίνονται (η πρόληψη είναι το παν). Και βλέπω τις ρίζες τους, αντέχω να κοιτάξω τα αγκάθια τους κατάματα, εντοπίζω ακαριαία τις νεογέννητες.
 |
| by masha88 |
Χαμόγελα και δάκρυα έφεραν οι ώρες. Κύλησαν τα δάκρυα, κάποτε απαλά, σαν το αεράκι της Άνοιξης, κάποτε βίαια, σαν το βοριά που κόβει την ανάσα. Κι έσκαψαν στο πρόσωπό μου απότομες πλαγιές. Φτερούγισαν τα χαμόγελα, κάποτε αδύναμα, σαν τα μικρά περιστεράκια, κάποτε δυνατά, σαν τους περήφανους αετούς.
Δάκρυα και χαμόγελα που γέννησαν και πήραν άνθρωποι. Με το καλοσυνάτο και το μοχθηρό τους βλέμμα, με τη ζεστή και την παγωμένη καρδιά τους. Δίπλα τους κι εγώ. Να επιλέγω πόσες φορές θα χαμογελάσω και πόσες φορές θα κακιώσω. Μεγάλη ευθύνη... να ορίζεις εσύ το πώς ο χρόνος θα χαράξει τις ρυτίδες στο πρόσωπό σου.
 |
| Life Ιmages #16 |
Στέκομαι απόσταση και κοιτάζω από ψηλά τις ρυτίδες μου, προσπαθώ να μαντέψω πώς θα φαίνεται το πρόσωπό μου μετά από χρόνια...
Θα 'θελα οι ρυτίδες ν' αποκαλύπτουν έναν αετό που πετά την Άνοιξη κι όχι ένα κοράκι που αντέχει τους βοριάδες.
Θα 'θελα να με κοιτάτε από ψηλά και να βλέπετε έναν κορμό που αντέχει πάνω του να ξαποστάσετε όσο γέρικος και πληγωμένος κι αν είναι, που θα μοιάζει καταφύγιο για τα κυνηγημένα χαμόγελα και τα ντροπαλά δάκρυα...
 |
| by Nick Marci |
Αν θέλετε οι άνθρωποι να δείχνουν όμορφοι, αγαπήστε τους! Και μην τα βάζετε με το χρόνο, μονάχα βοηθήστε τον να σας ζωγραφίσει!
***
"Εσείς τι βλέπετε από ψηλά;" Ρωτά η Μαρία στο Life Ιmages #16 κι εσείς καλείστε να απαντήσετε με μια φωτογραφία!
Αλεξάνδρα μου πόσο με συγκίνησες!!!υπάρχουν άνθρωποι με ρυτίδες είναι όμως όμορφοι γιατί έχουν όμορφη ψυχή....να σαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια!!!!!
Ή καμιά φορά και όμορφες ρυτίδες...!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά, Δέσποινα!
Αλεξάνδρα, είναι γνωστές οι ευαισθησίες σου σε τέτοια θέματα.... δεν έχουμε παρά να αφεθούμε και να παρακολουθήσουμε τη σκέψη σου σε γόνιμα μονοπάτια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα κοπέλα μου.
Γεια σου, Γιάννη!
ΔιαγραφήΑγαπημένη μου Αλεξάνδρα τι περιεκτικός
ΑπάντησηΔιαγραφήο λόγος σου ....εγώ της ψυχής τις ρυτίδες φοβάμαι
γιατί όχι μόνο δεν σβήνουν αλλά υποθηκεύουν
όλο το εγώ
φιλάκι γλυκό
Πολύτιμη η αναφορά σου στις άλλες ρυτίδες, της ψυχής, που δεν φαίνονται αμέσως και είναι πιο τρομακτικές και επικίνδυνες...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου, Ελένη μου!
H απόλυτη αντιρυτιδική προστασία αυτό που έγραψες Αλεξάνδρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε δείκτη προστασίας στο διηνεκές και δίχτυ προστασίας σ' ότι μας χαλάει την ψυχή.
Φεύγω γοητευμένη!...
Χι,χι! όντως!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά, Κανελλάκι!
Η πιο ουσιαστική ανάληψη ευθύνης που έχει γίνει ποτέ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την καταπληκτική ανάρτηση που έφερες στο Life Images!!
Φιλιά πολλά!
Lige images: η συνήθεια που έγινε λατρεία! Τέλος!
ΔιαγραφήΠόσο γλυκιά και συνειδητοποιημένη προσέγγιση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάτρεψα τη φράση σου "Μεγάλη ευθύνη... να ορίζεις εσύ το πώς ο χρόνος θα χαράξει τις ρυτίδες στο πρόσωπό σου"...
Φιλί γλυκό, κορίτσι μου!!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Πλέον, σχόλια στις αναρτήσεις μου δίχως το ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ σου, ζαμπόν δίχως λιπαρά για μένα, Γιάννα μου! ♥♥♥
ΔιαγραφήΑξεξάνδρα μου με συνεπήρε η συγκλονιστοκή γραφή σου....στάθηκα εδώ :"Αν θέλετε οι άνθρωποι να δείχνουν όμορφοι, αγαπήστε τους! Και μην τα βάζετε με το χρόνο, μονάχα βοηθήστε τον να σας ζωγραφίσει! :
ΑπάντησηΔιαγραφή" και μ΄αυτή την υπέροχη σκέψη σε καληνυχτίζω μ΄ένα φιλί !!!
Να είσαι καλά, Κλαυδία! ♥♥
ΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου πόσο όμορφα έθιξες μέσα σε ένα θέμα τόσα σημαντικά..;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα να σου πω την καλησπέρα μου και ότι δεν σε ξέχασα.. Μετά τα τεχνικά προβλήματα ήρθαν τα υγείας (και πάλι.)
Η κατακλείδα σου είναι υπέροχο μότο!!
Σε φιλώ!!
Ε, όχι! Πάνω που πήρες μια ανάσα... Έλειψα αρκετές μέρες κι εγώ, αλλά, ξέρω, δεν χανόμαστε!
ΔιαγραφήΌνειρα γλυκά που θα φέρουν μια γλυκιά μέρα!
Οι ρυτίδες του προσώπου μου δεν με τρομάζουν γιατί τελικά βαθαίνουν περισσότερο οι ρυτίδες ΄΄έκφρασης΄΄ και είναι στο στόμα και στα μάτια !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν δάκρυα θέλουν να κυλήσουν αθόρυβα θα τρέξουν , λύτρωση και αυτά !! Το ΄΄μέσα ΄΄ μου και το ΄΄μέσα ΄΄ των άλλων φοβάμαι , αλλά μέ τόσο ήλιο λες να φτάνουν οι αχτίνες εκεί !!!
Την αγάπη μου
Κι ας κάνουμε ρυτίδες έκφρασης της αγάπης και της χαράς, της έκπληξης και της ανθρωπιάς!
ΔιαγραφήΝικόλ μου, καλό σου βράδυ!
Ας χαμογελάμε κι ας μην συνοφρυωνόμαστε. Οι ρυτίδες μας θα είναι τότε γοητευτικές και όχι άσχημες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή είναι μικρή. Ας της κάνουμε χώρο. Να μας πλησιάσει κι όχι να προσπεράσει.
Καλή σου νύχτα.
Να την αφήσουμε να μας πλησιάσει και να γίνουμε φίλοι της, Λωτοφάγε! Μακάρι!!!
ΔιαγραφήΑπαντώ, εν μέρει, στην εμπνευσμένη σου ανάρτηση, Αλεξάνδρα, με μια δική μου
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://arisalbis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_08.html
Εν μέρει (υπέροχα όμως, όπως πάντα), όντως, γιατί εγώ τον χρόνο τον απενεχοποίησα ή τον άφησα στην άκρη και στάθηκα στον άνθρωπο.
ΔιαγραφήΤα λόγια σου παρηγοριά!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΥπέροχη ανάρτηση, υπέροχο θέμα, όλα υπέροχα, ακόμα κι οι ρυτίδες ενίοτε.. Μια φορά που είχα πολύ έντονο στρες, είχα παρατηρήσει ρυτίδες, που στη συνέχεια εξαφανίστηκαν, επειδή ένιωθα καλύτερα, το πιστεύεις; Και πολύ ωραία επιλογή εικόνων. Φιλιά πολλά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιστεύω, γιατί το δικό μου πρόσωπο αλλάζει εντελώς νάλογα με τη διάθεσή μου!!!!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ!!!
Έχω την ίδια γνώμη με εσένα, δεν με πειράζουν οι ρυτίδες. Χαρτογραφούν σταδιακά πάνω στο πρόσωπό μου όσα έχω ζήσει - και τις αγαπώ γι΄αυτό! Έχεις δίκιο, στο χέρι μας είναι αν οι ρυτίδες θα προέρχονται από χαμόγελα ευτυχίας, ή από θυμούς και κακίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Ας είναι ο χάρτης μας γεμάτος με ταξίδια όμορφα!!!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά, Έλλη μου! ♥
Περήφανοι για ρυτίδες, σημάδια, ουλές!! Ολα δικά μας με κάθε κόστος!! Φανερά ή κρυφά!! ;)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκρως τρυφερή η ανάρτησή σου νεραϊδούλα μου!! Εξαιρετική η λήψη του κορμού!! :))
Σε φιλώ με αγάπη!!
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε ο κορμός, γιατί κι εμένα μ' άρεσε!!!!
ΔιαγραφήΠερήφανες ρυτίδες, λοιπόν! (Όπως περήφανα γηρατειά!)
Μαριλενάκι μου, καλό σου βράδυ!
Εχω ειδικότητα στις ρυτίδες Αλεξανδρα μου και ειναι αυτες που αποχτάμε.. με τον χρονο θελουμε δεν θελουμε..αρκεί να μην αφήσουμε να ρυτιδώσει το μεσα μας.. και να το κρατήσουμε οσο πιο νέο μπορούμε..!! η αναρτηση σου αυτή και ο λόγος σου ..με συγκίνησαν ιδιαίτερα...υπεροχες και οι εικονες που την συνοδευσαν ... φιλη μου ...να είσαι καλά φιλακιααααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Σμαραγδένια μου, καλό Σ/Κ!
ΔιαγραφήΚόλλησα στο σχόλιο της Κανελλάκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο όπως υπέροχη ήταν η ανάρτηση σου Αλεξάνδρα μου!
Μαγεύτηκα, παρασύρθηκα μέσα στα λόγια σου και δεν φοβάμαι τις ρυτίδες άλλο πια (όχι πως τις φοβόμουν ιδιαίτερα αχαχα!)
Στην αρχή νόμιζα ότι είχες γενέθλια κι έκανες αφιέρωμα! αχαχα
Φιλιά!♥
Έγραψε με την αντιρυτιδική!
ΔιαγραφήΕίμαι κορίτσι του Μάη όντως, αλλά έχω γενέθλια νωρίτερα, στις 5 του μήνα.
Να είσαι καλά, Αριστέα! ♥