Η φιλαυτία δεν με εμπνέει!

by Lyamkin Alexander

Αγαπητή Μαρία,

Θα μπορούσα να είμαι ένας καταξιωμένος συγγραφέας. Γιατί δεν έχω μόνο την ικανότητα να γράφω πολύ, μην αφήνοντας καμιά εμπειρία μου ανεκμετάλλευτη.  Έχω και το ταλέντο να γράφω αξιόλογα. Να δίνω σημασία σε κάθε λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα όλα τα έργα μου να τα χαρακτηρίζει μια ποιότητα ιδιαίτερη, που διακρίνω ακόμα και στα πρώτα κείμενά μου, εκείνα της νιότης μου. Γιατί δεν ήμουν ένας νέος σαν όλους τους άλλους. Φρόντιζα να καλλιεργήσω το φυσικό μου ταλέντο. 

Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν έχω πάρει μέρος στο Παιχνίδι. Γιατί εμπνέομαι από τα προσωπικά μου βιώματα, που είναι πλούσια και αξίζουν καταγραφής, και οι πέντε λέξεις με περιορίζουν φριχτά! 

Ωστόσο, είπα αυτή τη φορά να αποδεχτώ την πρόσκλησή σου. Δεν θέλω να νομίζεις ότι αδιαφορώ για τη δραστηριότητά σου στο ιστολόγιο, επειδή το επίπεδό μας διαφέρει τόσο πολύ. 

Άλλωστε, αυτός είναι ο λόγος που δεν εκδίδω. Δεν θέλω να κλειστώ σε έναν κύκλο λογίων και να στερήσω από τους απλούς κι ακαλλιέργητους ανθρώπους την ευκαιρία να ωφεληθούν από τη σοφία μου και το ταλέντο μου. 

Όμως, η συγκυρία δεν είναι καλή. Μόλις έπιασε βροχή και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Γιατί, κάτι την πιάνει την γυναίκα μου με την πρώτη στάλα, κι αρχίζει να στριφογυρίζει στο σπίτι σα δαιμονισμένη, να μιλάει ασταμάτητα και να έχει την απαίτηση να τη βοηθήσω! 

-Έλα να μαζέψουμε τ’ απλωμένα! Φοβάμαι ότι τα παιδιά δεν θα έχουν ρούχα για το σχολείο αύριο!

-Έχω τρεις παραγγελίες για ξύλα. Αν δεν προλάβω να τα κόψω, φοβάμαι ότι δεν θα έχουμε τα λεφτά για το νοίκι!

-Να πας πάρεις τα παιδιά από το σχολείο! Θα πλημμυρίσουν οι δρόμοι και φοβάμαι μην τα παρασύρουν τα νερά!

Η καημένη! Για τίποτα δεν είναι ικανή! Και απαιτεί από έναν συγγραφέα σαν και μένα να κερδίζω χρήματα, να νταντεύω παιδιά και ν’ ασχολούμαι με το νοικοκυριό! Και δεν μπορεί να καταλάβει πως η γυναίκα  μου πρέπει να είναι μια σκιά, που αθόρυβα ασχολείται με όλα τα χαζά και αηδιαστικά θέματα της πεζής καθημερινότητας.

Κι ακόμα, πώς να εμπνευστώ από τη φιλαυτία; Εγώ, που είμαι τόσο ταπεινός, εγώ, που ποτέ δεν περιαυτολογώ, εγώ, που μόνη μου έννοια έχω να βοηθάω τους ανθρώπους!

Ω! Και μόλις πέφτει η αυλαία στη σχέση μας, Μαρία! Δεν θα έχω πια χρόνο, με καλεί το καθήκον!  Έχω χρέος να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησαν οι αρχαίοι κλασσικοί! Έλαβα μέηλ από εκδότη που θέλει να κυκλοφορήσει το βιβλίο μου! 

Ήταν η συμμετοχή μου στο Παιχνίδι με τις λέξεις της Μαρίας. Καθόλου δεν μου άρεσε η λέξη φιλαυτία! Ποιος την διάλεξε;;; Η Κανελλάκη; Πρέπει να το μάθει!

Και μην ξεχνάτε: το 2ο secret spring circles -η ανοιξιάτικη και μυστική ανταλλαγή μας- ξεκίνησε και μπορείτε να δηλώνετε συμμετοχή εδώ.