 |
| πηγή |
Ανατρέχω πάντα σε αναμνήσεις. Παλιές, πρόσφατες κι ανύπαρκτες! Ανύπαρκτες ακόμα, γιατί φαντάζομαι πώς θα τις φτιάξω! Και μέχρι να τις ζήσω, δημιουργώ.
Φτιάχνω με λέξεις.
 |
| by Christian Schloe |
Εαρινή κι αέρινη
Θα 'θελα να 'μουν εκείνη που ερωτεύεσαι
κάθε που ξημερώνει
εκείνη που σε γοητεύει
κάθε που νυχτώνει
κοντά μου να παιδεύεσαι
μακριά μου η καρδιά σου να μη φεύγει
Θα 'θελα να 'μουν μια αέρινη μορφή,
ψιχάλα του Μαρτιού
μια εαρινή οπτασία
πέταλο του Μαγιού
μια προσδοκία το φιλί
ρίγη να προκαλεί ακόμα και στην απουσία
Μα, είμαι μονάχα μια φιγούρα που ξεχνάς
κάθε που ξημερώνει
που αποζητάς
κάθε που νυχτώνει
καθόλου αέρινη κι εαρινή
μια γυναίκα του φθινόπωρου, κοινή.
Θα 'θελα να 'μουν εκείνη που ερωτεύεσαι
κάθε που ξημερώνει
εκείνη που σε γοητεύει
κάθε που νυχτώνει
κοντά μου να παιδεύεσαι
μακριά μου η καρδιά σου να μη φεύγει
Θα 'θελα να 'μουν μια αέρινη μορφή,
ψιχάλα του Μαρτιού
μια εαρινή οπτασία
πέταλο του Μαγιού
μια προσδοκία το φιλί
ρίγη να προκαλεί ακόμα και στην απουσία
Μα, είμαι μονάχα μια φιγούρα που ξεχνάς
κάθε που ξημερώνει
που αποζητάς
κάθε που νυχτώνει
καθόλου αέρινη κι εαρινή
μια γυναίκα του φθινόπωρου, κοινή.
(Η συμμετοχή μου στο Συμπόσιο -συνήθεια που έγινε λατρεία- της Αριστέας.)
Φτιάχνω με εικόνες.
Βίντεο σαν κι αυτό. Το θυμάμαι! Πόση ώρα είχα παιδευτεί με την τελευταία εικόνα για να την... χορέψω όπως ήθελα! Το είχα ντύσει και με λέξεις! Ας θυμηθούμε μαζί...
 |
| πηγή |
"Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει, αλλά τι θυμάσαι και πώς το θυμάσαι."
Gabriel Garcia Marquez
(Οι αναμνήσεις μου ήταν η συμμετοχή μου στο Link pary της Δέσποινας.)
 |
| πηγή |
Κλειδώστε απ' έξω τις ασχήμιες, δημιουργήστε αντί να εκτονωθείτε!
Να περάσετε ένα Σαββατοκύριακο που θα έχει έστω και μια μικρή λεπτομέρεια, που, όταν θα την θυμάστε, θα χαμογελάτε γλυκά!
Λοιπόν διαβάζοντας τον επίλογό σου, μέτρησα τις μικρές λεπτομέρειες της μέρας, που όντως θα τις θυμάμαι με χαμόγελο. Για φαντάσου! Θα πηγαίνανε άπατες δίχως τη δική σου παρότρυνση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εαρινή σου εκδοχή στο συμπόσιο, υπέροχη και χαρακτηριστική. Της κάθε απλής γυναίκας του φθινοπώρου. Πολλά φιλιά Αλεξάνδρα μου και εύχομαι να συνταξιδέψουμε ξανά στης Αριστέας τα λημέρια.
Όμορφες εμπνεύσεις να έχουμε και να τις μοιραζόμαστε, Μαρία μου!
ΔιαγραφήΠως μου 'ρθε τώρα, μετά το "εαρινή κι αέρινη" το "μοναχική και σπάνια", ήταν που χθες ήταν κι η επέτειος της απώλειας των Μητροπάνου Παπάζογλου, είναι που κι εσύ χτυπάς πάντα φλέβα με τα λόγια σου.. Φιλιά πολλά Αλεξάνδρα μου και καλό σ/κ :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμμ, δεν το ξέρω, θα το ψάξω.
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Αλεξάνδρα μου δε θα μπορούσες να είσαι πιο πιστή στο θέμα του πάρτυ! Πολύ μου αρέσει το ποίημα σου και λυπαμαι που δε κατάφερα να ψηφίσω αυτή τη φορά! Σε ευχαριστώ, με τιμάς με τη συμμετοχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν προλαβαίνω πάντα να πάρω μέρος, ο χρόνος είναι πολύ λίγος, Δέσποινα!
ΔιαγραφήΓι'αυτό το εκτιμώ τόσο πολύ Αλεξάνδρα μου, εγώ ξέρω από έλλειψη χρόνου, κατατρέχομαι από αυτήν!
ΔιαγραφήΚαι εγώ θα σταθώ σε αυτό το "εαρινή κι αέρινη". Μου άρεσε πάρα πολύ. Με παραπέμπει σε κάτι πολύ ποιητικό, πολύ λυρικό που δύσκολα μπορώ να αποδώσω στο χαρτί γραπτά παρά μονάχα να το νιώσω με τις αισθήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό και όμορφο Σάββατο Αλεξάνδρα
Καλή εβδομάδα, Γιάννη!
ΔιαγραφήΘα 'θελα να 'μουν εκείνη που ερωτεύεσαι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια γυναίκα του φθινόπωρου, κοινή..
Πολύ ωραίο! το είχα διαβάσει..
Να 'σαι καλά, Μορφέα!
ΔιαγραφήΤο προσεξα ιδιαιτεραΑλεξανρδα μου το Εαρινη και Αέρινη... και μονο ο τίτλος τους σε παραπεμπει σε ρομαντικα μονοπάτια... ηταν απο τα ποιηματα που μου αρεσαν φιλη μου....καλη ανταμωση ξανα εκει..στις Αριστεας...να είσαι καλα και να περασεις μια ομορφη κυριακή.. φιλακιααα!!!!!! υ.γ. σου εστηλα μεηλ για μια ερωτηση.. πλιζζζζ.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε πολλά μέρη για να e-ανταμώνουμε, ευτυχώς!!!! Πολλά φιλιά κι από μένα, Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Αλεξάνδρα μου!!!το ξεχώρισα από την πρωτη στιγμή που το διάβασα γι αυτό και του έδωσα 3 βαθμούς!!με άγγιξε...να σαι καλά και να έχεις μια όμορφη Κυριακή!!!φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι, Δέσποινα!!!! Καλή εβδομάδα να έχουμε!
ΔιαγραφήΥπέροχο, λιτό, καλόγουστο με την εκπληκτική εικόνα του συντροφιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν η δεύτερη επιλογή μου και είμαι πολύ χαρούμενη που ήταν δικό σου!!!
Μια ομορφιά για την γυναίκα τούτες οι σκέψεις.
Με κέρδισε στην πρώτη ανάγνωση...
Πόσο δίκιο έχει ο Marquez! Αυτό ποι θυμάσαι, ίσως είναι αυτό που έπαιξε και καταλυτικό ρόλο στην ζωή σου...
Φιλιά και μια καλή μέρα σου εύχομαι!
Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε, Γλαύκη μου!
ΔιαγραφήΠολλά περνάμε όλοι στη ζωή μας, όμως εκείνο που την έχει σημαδέψει, που έχει δημιουργήσει την ανάμνηση-πληγή, μπορεί να είναι και κάτι που με την πρώτη ματιά δεν το υπολογίζεις...
Καλή συνέχεια!
Κάθε βράδυ κοιμάμαι με χαμόγελο. εκτός κι αν με έχουν σκάσει , όπως πρόσφατα αλλά ξέρεις τι γρήγορα μου περνάει; Γιατί διαβάζω κάτι τέτοια όμορφα, γιατί βλέπω τους φίλους να δημιουργούν, να χαίρονται, να χορεύουν μαζί μου και χαμογελώ! Η ζωή είναι Ωραία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τώρα και στο εξής λέω να κάνουμε και τις νύχτες μας! (θα δεις στη σημερινή μου ανάρτηση γιατί το λέω!)
Αλεξάνδρα μου, σε ευχαριστώ που με τιμάς κάθε φορά με ομορφιές!
Πήγε καλά κι όχι άδικα!
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου♥
Όμορφες εμπνεύσεις να έχουμε, Αριστέα μου!
ΔιαγραφήΌμορφα λόγια, όμορφες εικόνες, για ταξίδια με ξεκινάς μου φαίνεται. Χαίρομαι που σε γνώρισα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com
Καλή εβδομάδα, Ελένη!
ΔιαγραφήΕιναι και τα αερινα .. Ειναι κι η φωτο που επελεξες τοσο διαφανη, σαν αερικο.. Ζεστασια ξεχειλιζει το ποιημα Αλεξανδρα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλω γλυκα!!
Κι εγώ! και περιμένω να επανέλθεις!!!!
ΔιαγραφήΑέρινή μου Αλεξάνδρα, με το εαρινό κι αέρινο ποίημά σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λάτρεψα!!
Πάω να κοιμηθώ με χαμόγελο!
Φιλιά πολλά!
Γεια σου, Μαράκι μου!!!!!
ΔιαγραφήΤο περιεχόμενο εξαιρετικό. Πετυχαίνει με δεξιοτεχνία τη διάκριση του έρωτα και του πόθου. Η επανάληψη των ρημάτων ξημερώνει και νυχτώνει στην τελευταία στροφή αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την κεντρική ιδέα τού ποιήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε προσεγμένη ρίμα. Κι όχι σαν τα συνηθισμένα πεζόστιχα, που έχουν γίνει ο κανόνας. Ένα ωραίο ποίημα, Αλεξάνδρα.
Άρη, χαίρομαι πάρα πολύ σου άρεσε! Τα σχόλιά σου, ειλικρινή πάντα, τα περιμένω!!!!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά και καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η συμμετοχή σου... εξαιρετική!
Φιλιά!
Μπορεί να μην κατάλαβα ότι είναι δικό σου αλλά σε ψήφισα!!! χεχε! Μου άρεσε τόσο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο ζωγράφος αν και επαναλαμβάνει τα ίδια τοπία είναι πολύ ευχάριστος! Είναι Πολωνός κι όλο ξεχνάω το όνομά του..
Καλή εβδομάδα κορίτσι μου γλυκό!
Αλλά και κουραστικός πια! Μια επανάληψη τέτοια, καταντά έλλειψη φαντασίας, ξεπερνά τα χαρακτηριστικά της ταυτότητας.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε, Χριστίνα μου!
Το ποίημα σου Αλεξάνδρα μου, μου άρεσε πολύ και το είχα ψηφίσει. Είχα σχολιάσει μάλιστα "....γιατί άγγιξε ένα από τα "θα 'θελα" μου..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου!
Το θυμάμαι το σχόλιο! Φιλιά πολλά κι από μένα!
ΔιαγραφήΑν και αργοπορημένη, για σχόλιο, θαύμασα το ποίημα σου που βλάστησε ομορφιά και προσδοκία στ' όνειρο! Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
Ο επίλογος σου δε, Αλεξάνδρα μου, ξεκλείδωσε το χαμόγελο της ψυχής που κρύβεται πίσω απ' τη γυάλινη βιτρίνα της καθημερινότητας μας!
Να έχεις ένα όμορφο κι εύχαρο απόγευμα!
Τα φιλιά μου με μια αγκαλιά!:))