 |
| Henri Matisse |
Το 33ο Συμπόσιο γιόρτασε τη λήξη του κι εγώ γιορτάζω την επιστροφή μου στο blogging, στην παρέα που μου κράτησε συντροφιά σε στιγμές χαρούμενες και δύσκολες, που πάντα με σκουντάει για να επανέλθω. Είναι τόσο ανακουφιστικό να μπορείς να επιστρέφεις εκεί που έχεις περάσει όμορφα! Γι' αυτό και σας ευχαριστώ πολύ όλες κι όλους που κρατάτε τις πόρτες ανοιχτές και φτιάχνετε γιορτές.
Την ημέρα που είδα την ανακοίνωση για το Συμπόσιο είχα συναντήσει έναν άνθρωπο, καιρό είχα να τον δω, αλλαγμένο πολύ από τα χρόνια, όμως με το καθαρό του βλέμμα να λάμπει ακόμα. Είναι μια φιγούρα των παιδικών μου χρόνων αγαπημένη, χωρίς ποτέ να τον έχω γνωρίσει καλά προσωπικά, περισσότερο από τις διηγήσεις άλλων. Θυμάμαι μονάχα μια φράση του: αυτά είναι τα όχι που έχω πει - κι έδειχνε σημάδια στο σώμα- κι αυτά είναι είναι τα ναι - κι έδειχνε ρυτίδες γύρω από το στόμα- έχω πονέσει κι έχω γελάσει και είμαι περήφανος και για τα δύο. Κι έτσι έγραψα για εκείνον τα
 |
| πηγή |
Τρία γράμματα
Απ' τον ισχυρό να γαντζωθώ
και ν' αδικήσω;
Απ' τον κλέφτη να πληρωθώ
και να εξαπατήσω;
Απ' τον φταίχτη να σταυρωθώ
και να βασανίσω;
Χρόνια που περνούν, προσπερνούν
κι επιστρέφουν με χρέη
Απ' την αγάπη να λεηλατηθώ
και να μισήσω;
Απ' τη διαταγή να πλανηθώ
και να γκρεμίσω;
Απ' την προφητεία να τυφλωθώ
και ν' απιστήσω;
Οξυγόνο απ' τα όχι μου αντλώ
για να ζήσω
Ύστερα, για να μην χάσω το χρόνο μου επειδή έπρεπε να περιμένω άπραγη στη δουλειά, έγραψα τη
 |
| πηγή |
Ζωή στη στιγμή
Μήνες που κορνάρουν, φρενάρουν
και κάνουν κόντρες στην Εθνική
Βδομάδες που παντρεύουν, κηδεύουν
και φωτογραφίζονται στα μαύρα
Μέρες που κλειδώνονται, ταπεινώνονται
και ντύνονται γίγαντες
Ώρες που σπαράζουν, ουρλιάζουν
και κοιμούνται στη σιωπή
Λεπτά που φυτεύουν, κλαδεύουν
και πνίγονται στην αμφιβολία
Δευτερόλεπτα που γλιστρούν, ξεγλιστρούν
και ιδρώνουν στην παλάμη
Μα στιγμές!
Στιγμές που νοιάζονται, αγκαλιάζονται
και μπολιάζουν με οξυγόνο
 |
| πηγή |
Επειδή έχετε φτάσει ως εδώ κι επειδή σας βρήκα όπως σας θυμόμουν αλλά με εξέλιξη προς το καλύτερο, θα σας κάνω δώρο αυτή τη φωνή που ανακάλυψα τελευταία και ακούω συνέχεια.
Πόσο πολύ, χαίρομαι που είσαι πάλι κοντά μας! Σε πέτυχα και στις δυο συμμετοχές σου και χάρηκα πολύ, που με αυτό τον τρόπο σε "καλωσόρισα" χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είμαστε καλά να ανταμώνουμε στα δρώμενα μας.
Φιλί ολόγλυκο. Καλό ξημέρωμα!
Ε ναι, το καλύτερο καλοσώρισμα και σε ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΑυτό το αντάμωμα είναι πολύτιμο.
Καλή συνέχεια, Μαρινάκι
Καλώς την άσωτη κόρη!! Χαίρομαι για το γυρισμό σου και για τις συμμετοχές σου. Ειδικά η πρώτη αγαπημένη μου. Εξυπνη και πρωτότυπη και με ουσία μέγιστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη χάνεσαι Αλεξάνδρα μας, ναι;
Καλή εβδομάδα εύχομαι
Περίμενα κανένα κοψίδι για την επιστροφή μου αλλά μόνο λόγια! 😅
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το πέρασμα, Άννα μου
Καλώς το κουμπί που ξανακούμπωσε κοντά μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήWelcome back κορτσόπουλο, σοφό και μετρημένο!
Χάρηκα πολύ και την επιστροφή και την επανασύνδεση και τα όμορφα ποιήματά σου. Η ταπεινότης σου ήθελε να πάρω το ένα από τα δύο, για να μην κουράσουμε τα πλήθη. Μα ποιος κουράζεται από τα όμορφα μου λες;
Σε φιλώ γλυκά!
(Το νου σου...μπορεί να σας χαρίσω καλοκαιρινό Συμπόσιο! ☺)
Μακάρι κορίτσι μου! Το εύχομαι ολόψυχα!
ΔιαγραφήΑριστέα μου έτσι όπως τα λες είναι! Την έχω συναντήσει από κοντά πριν από πολλά χρόνια σε μια δράση αλληλεγγύης που διοργάνωνε. Και χαίρομαι με την σταθερότητα στους ανθρώπους, όσον αφορά την ιδιοσυγκρασία και συμπεριφορά τους.. γιατί έχω δει και ζήσει πολλά στο blogging όπως μπορείς να φανταστείς. Το Συμπόσιο σου έφερε όμορφες παρουσίες πάλι κοντά μας...!
ΔιαγραφήΑριστάκι μου! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη γλύκα σου και την επιμονή σου!
ΔιαγραφήΠάντα το σκέφτομαι, πως κάποιοι μπορεί να κουράζονται και ίσως γι αυτό να μην παίρνουν μέρος...
Ναι, θα περιμένω το καλοκαιρινό!
Αγκαλιά μεγάλη ❤
Κατερίνα 🤗 πολύ με συγκίνησες
ΔιαγραφήΚαλώς το αυτό το γλυκό, όμορφο και περίτεχνο "κουμπάκι", που τόσο μα τόσο μα είχε λείψει. Αυτό το δοτικό κουμπάκι, με τα όσα όμορφα κρύβει στο κέντρο του, στην καρδιά του δηλαδή. Τα χρώματά του, το στίλβωμά του, την αφή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου, χαιρέτισα στην καρδιά μου, με ιδιαίτερη χαρά και τα δύο σου ποιήματα, που θέλω-το ξέρεις-να πιστεύω ότι σηματοδοτούν την επιστροφή σου κοντά μας. Ξέρεις ότι έχουμε ζήσει άπειρα πράγματα μαζί, ξέρεις ότι αυτό το μοίρασμα αξίζει να συνεχιστεί.
Πολύ όμορφες οι δημιουργίες σου. Καλή βδομάδα να ευχηθώ με φιλί.
Πραγματικά, έχουμε μοιραστεί πολύ όμορφα πράγματα, Γιάννη.
ΔιαγραφήΚι εσύ πάντα έτοιμος να δοκιμαστείς σε ό,τι καινούριο!
Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια
Καταρχάς, χαίρομαι που επέστρεψες στον χώρο, καθώς έχεις πολλά να "κουμπώσει" το όμορφο, φεγγαρόφωτο "κουμπί" σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις συμμετοχές σου στο Συμπόσιο σχολίασα στο δικό μου ιστολόγιο εκείνο που επέλεξα στην ψηφοφορία , "Τα τρία γράμματα". Θα πρέπει να είσαι ευτυχής που γνώρισες έναν τέτοιο άνθρωπο που σε ενέπνευσε να γράψεις για όσα αντιπροσωπεύει. Μακάρι να γέμιζε ο κόσμος από ανθρώπους αυτής της ποιότητας.
Μα και η άλλη συμμετοχή σου είναι θαυμάσια επίσης. Είναι ιδιαίτερα αγχωτικό το ύφος της, όμως το κλείσιμο δίνει ένα σπουδαίο μήνυμα και σε αποζημιώνει.
Να είσαι καλά, κορίτσι!
Αγαπημένη Γλαύκη είδα την απάντησή σου, ναι, τέτοιοι άνθρωποι μας γεμίζουν ελπίδα και φως.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για την όμορφη υποδοχή
Όταν είδα το σχόλιο σου στο blog μου, χάρηκα όπως τα παιδιά που συναντούν φίλους μετά από χρόνια! Γιατί ήταν τόσο απλά και τρυφερά εκείνα τα χρόνια του blogging που μοιραζόμασταν τόσα. Και άκου να δεις Αλεξάνδρα μου, σε μνημόνευα πρόσφατα όταν έκανα αφιέρωμα στο Ημερολόγιο Αισιοδοξίας. Αξέχαστη και μοναδική η συμμετοχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια και για τα δύο σου ποιήματα, τα τρία γράμματα ξεχώρισα και με κέρδισαν αμέσως!
Μας έλειψες σε φιλώ πολύ!!
Τι μου θύμισες τώρα!!! Το ημερολόγιο ❤ Μήπως μπορείς να μου στείλεις φωτογραφία;
ΔιαγραφήΆλλες εποχές... με τόσες όμορφες αναμνήσεις
Χαίρομαι που είσαι και πάλι στο blogaki μου!
Εγώ τώρα που θυμήθηκα εκείνο το μυθιστόρημα, που γράψαμε συλλογικά; Το θυμάστε; Που ο ένας έπαιρνε τη σκυτάλη από τον άλλον; Πωπωπω τι όμορφες μέρες και δημιουργίες. Να η ...πρόκληση.
ΔιαγραφήΥ.Γ. Αλεξάνδρα, για ρίξε μια ματιά και εδώ, καλή μου:
https://wordpress.com/home/giannispit.wordpress.com
Ναι!!! Τόσα πολλά έχουμε κάνει! Μόλις σε επισκέφτηκα κι εκεί, Γιάννη!
ΔιαγραφήΓκλιν γκλον: πατάω το κουμπί και "μου ανοίγει" το φεγγάρι! Πόσο ωραία που ανταμώνουμε ξανά, Αλεξανδρούλι μου! Και με πόσο ωραίο και ποιητικό τρόπο μάς υποδέχεσαι! Είδες, η πείρα τών ανθρώπων "γράφει" ποίηση, κι εμείς από κοντά.. Δεν σου κρύβω δε, ότι εμένα το δεύτερο με συνεπήρε, "η ζωή στη στιγμή"! Σε φιλώ πολύ! 🧡😘🎁
ΑπάντησηΔιαγραφήΠετρουλίνι!
ΔιαγραφήΕίναι πολύ πολύ ωραίο να ξαναβρισκόμαστε.
Και μένα αυτή ηταν η προτίμησή μου, όμως πάντα δίνω προτεραιότητα στους ανθρώπους που μου δίνουν ελπίδα και έρχονται να μου πουν τα δικά τους 😊
Φιλιά αγαπημένη
Καλώς το κορίτσι! Καλώς ξαναβρεθηκαμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου!
ΔιαγραφήΚαλή επάνοδο και συγχαρητήρια στις συμμετοχές σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας έλειψες πολύ, σε σκεφτόμουν και χαίρομαι ιδιαίτερα που είσαι κοντά μας!
Σε φιλώ.
Κική Κωνσταντίνου απο το "εκφράσου"
Κική μου! Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΝα σε καλωσορίσω θερμά και εγώ Αλεξάνδρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας έλειψες και με χαρά είδα τις συμμετοχές σου στο συμπόσιο, εκεί που συναντιόμαστε όσοι έχουμε το κουσούρι της γραφής. Για τον εαυτό μου θα το έλεγα (ψώνιο)😄.
Μπορεί να μην έφταναν οι βαθμοί να τα ψηφίσουμε όλα, αλλά όμως γέμισαν τα μάτια μας από όμορφες εμπνεύσεις.
Να είσαι καλά και να περνας όμορφα με ότι κάνεις. φιλιααα!
Να είσαι καλά, Σμαραγδένια μου!
Διαγραφή