Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2016

Και το σύθαμπο πάντα καρτεράει




Ένα λεπτό ακόμα ζητάω από το χρόνο, όμως κι αυτός έχει κεσάτια: πίστωση τέρμα. Κι έτσι βρίσκομαι εδώ ώρες, αν και χρειάζομαι μόνο ένα λεπτό ακόμα, μια ανάσα ακόμα, βρε αδερφέ, πριν περάσω απέναντι.

Εκεί, στην σκούρα μάζα που κινείται σα να μη συμβαίνει τίποτα! Και κάνει τόσο θόρυβο που μ’ έχει πιάσει πονοκέφαλος. Και το σύθαμπο καρτεράει πάντα λίγο ρομαντισμό για να σ’ αγκαλιάσει. Για να μη σε νυχτώσει...

Δεν τολμώ να κοιτάξω πίσω μου. Όμως το θέλω. Πολύ! Κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι πως κάποιος μου πετάει ένα σκοινί και με σώζει! Με τραβάει στη ζωή. Στην παλιά μου ζωή.
Πριν την απόλυση, την κατάσχεση, το χωρισμό, την προδοσία, τη μοναξιά, την απόγνωση.
Τότε που ονειρευόμουν να αποσυρθώ κάποτε στη θάλασσα και μόνο να γράφω. Γιατί είμαι ποιητής. Με μάγευε πάντα το ελαφρύ τραγούδισμα των συνηθισμένων λέξεων στα ποιήματα...

Πού έπρεπε να βάλω τα όρια; Δίπλα μου, οι άνθρωποι του κύκλου μου, όλο προχωρούσαν. Και τους ακολουθούσα. Όχι γιατί το ήθελα, αλλά γιατί δεν ήξερα πού και πώς να σταματήσω.
Γιατί κάθε μου δισταγμός συνοδεύοταν απο μια απολογία:
Όχι, δεν είμαι τσιγκούνης...
Όχι, δεν είμαι ξενέρωτος...
Όχι, δεν το παίζω αριστερός...
Όχι, δεν...
Κουράστηκα να απολογούμαι. Κι ακολούθησα με κλειστά μάτια μια ξέφρενη τροχιά. Για να μη νιώθω παρίας μες στα εκατομμύριά μου. 
Καινούρια αυτοκίνητα, εξοχικά, διακοπές σε εξωτικά νησιά, υπογραφές απολύσεων,  πάρτυ, υπηρέτες, γνήσιοι πίνακες, υπογραφές μείωσης μισθών, πρώτο τραπέζι πίστα. 

Δεν θυμάμαι καν το όνομά της. Εκείνη όμως θυμάται πως της έδωσα χρήματα για να φέρει την οικογένεια από τη χώρα της. Η μόνη που δεν μου έκλεισε την πόρτα... 
Όχι, δεν είναι η προκατάληψη που έχει καρφώσει τα πόδια μου εδώ και δεν περνάω απέναντι. Δεν με νοιάζει που θα μείνω στην παράγκα της υπηρέτριάς μου. Δεν με τρομάζει το χρώμα, η καταγωγή και η πίστη αυτών των ανθρώπων. Η φτώχεια τους με φοβίζει. 
Και πώς να γράψω ένα στίχο μες στη σκούρα μάζα που γελάει δυνατά σα να μη συμβαίνει τίποτα! 
Και το σύθαμπο καρτεράει πάντα ένα ποίημα... Γιατί αλλιώς γίνεται άγρια νύχτα και σε κατασπαράζει...

Νύχτωσε. Πρέπει να περάσω απέναντι. Ένα μικρό δρομάκι είναι, μοιάζει όμως με κρεμαστή γέφυρα. Ας κοβόταν, μόλις πατούσα το πόδι μου! Να με απαλάξει από τον εφιάλτη!
Θυμάμαι... είχα γράψει μια πολύ ωραία κριτική για την οικογένεια του «Βυσσινόκηπου» σ’ ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής...


***







Ήταν η συμμετοχή μου στο Παίζοντας με τις λέξεις, που διοργανώνει η Μαρία.










43 σχόλια:

  1. Πολύ το αγάπησα!!!!1
    Συγχαρητήρια πολλά

    Σε γλυκοφιλώ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ξεχώρισα αμέσως, όπως κατάλαβες και από την βαθμολογία μου!! Μπράβο σου Αλεξάνδρα μου, πολύ δυνατή συμμετοχή!!
    Καλό σαββατοκύριακο να έχεις πολλά φιλιά!!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ήμουν βέβαιη (τρομάρα μου!) πως το έγραψε άντρας. Όχι πως έχει σημασία, αλλά έχεις το ταλέντο να μπαίνεις στην ψυχολογία του άλλου & να καταγράφεις τα συναισθήματά του.
    Μπράβο ρε Αλεξάνδρα μου!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Μαρία!
      Με τον ίδιο τρόπο την πάτησα στης Μαρίας Νικολάου την συμμετοχή! Είναι ταλέντο να μπαίνεις σε μία εντελώς διαφορετική οπτική..

      Διαγραφή
    2. Χι, χι! Χαίρομαι που σε... ξεγέλασα, Μαρία!
      Εγώ με τις μαντεψιές δεν το έχω καθόλου... κάθε φορά είμαι σίγουρη για κάποιες συμμετοχές και κάθε φορά πέφτω έξω!

      Διαγραφή
  4. Αλεξάνδρα μου, πολύ καλή συμμετοχή. Με ψυχολογία, με βασανισμό σκέψεων και με μπόλικα έντονα συναισθήματα. Τα κείμενα σου διακρίνονται για την ευαισθησία τους και τα θέματα που θίγουν.
    Συγχαρητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ το έχασα αυτο το δρωμενο, όπως καταλαβαινω!
    Το κειμενο σου πολύ ωραίο Αλεξανδρα μου, μπραβο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δυστυχώς, δεν έχω τον χρόνο να παρακολουθώ τα περισσότερσ δρώμενα κι έτσι χάνω απίστευτες ομορφιές σαν και τούτη, ΑΛεξάνδρα μου!
    Έχει δίκιο η Μαρία για το ότι είναι σαν να το έχει γράψει άντρας!
    Ένα συγκινητικό άνοιγμα ψυχής, εκεί που έρχεται στο αξέχαστο ραντεβού με την αλήθεια της!
    Να γράφεις, Αλεξάνδρα μου!!!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλαύκη, σε ευχαριστώ πολύ πολύ για το όμορφο σχόλιο.
      ❤❤❤

      Διαγραφή
  7. "Πέρασε η ζωή, πάει... σαν να μην την έζησα... Δεν έχεις πια δύναμη...Τίποτα δεν σ’ απόμεινε..."
    Πόσο όμορφα γράφεις Γούμαν!
    Και μ' έκανες στο τέλος να θυμηθώ και τον "Βυσσινόκηπο"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρτίστα, επιτέλους παραδέχεσαι το αυτονόητο (:πόσο ωραία γράφω!!!❤)
      Τι διαπίστωση αυτή... πως πέρασε η ζωή χωρίς να τη ζήσεις πραγματικά... Ευτυχώς - δυστυχώς έχουμε εφεύρει πολλούς μηχανισμούς για να αποφεύγουμε τη διαπίστωση.
      Καλή εβδομάδα με όμορφα απρόοπτα.

      Διαγραφή
  8. Και εγω την πατησα με το φύλο του γράφοντος Αλεξανδρα μου.. ειναι χαρισμα να μπαινεις στο πετσί του ηρωα σου οταν γραφεις...συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου... να περνας ομορφα οτι και να κανεις φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που κι εσένα σε μπέρδεψα!!!
      Να είσαι καλά, Σμαραγδένια μου! ❤❤❤

      Διαγραφή
  9. Μια τραχιά πραγματικότητα.
    Όμως το σύθαμπο καρτεράει πάντα λίγο ρομαντισμό για να σ’ αγκαλιάσει.
    Κι αν η σκούρα μάζα γελάει σα να μη συμβαίνει τίποτα, ο στίχος θα γραφτεί, αφού
    το σύθαμπο καρτεράει πάντα ένα ποίημα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά από μια μέρα μες στην απάνθρωπη πραγματικότητα πώς να έρθει η έμπνευση...

      Διαγραφή
  10. Κι εγώ άντρα περίμενα από πίσω!
    Και κοίτα να δεις που ήταν η ψηλή τσιριμπίμ τσιριμπόμ! Και τα έχασα! (Μα δεν θα σταματήσεις να με εκπλήσσεις; )
    Υπέροχος τίτλος, πολύ ωραίο πλέξιμο του χαρακτήρα!
    Μπράβο κορίτσι! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παίζω λίγο, γιατί όλο ψηλή κι ωραία βαριέμαι!
      Καλή εβδομάδα! ❤

      Διαγραφή
  11. Αλεξάνδρα μου συγχαρητήρια για την καταπληκτική σου συμμετοχή!
    Η φράση σου..."η φτώχεια τους με φοβίζει", θεωρώ πως είναι πολύ δυνατή και κρύβει πίσω της πολλά...πολλά κι ανείπωτα!
    Σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από το θέμα αυτής της φράσης ξεκίνησα την ιστορία, Μαρία. Είναι πιστεύω πηγή πολλών.
      Συνεχίζεις το παιχνίδι, για αυτό και σε ευχαριστούμε!
      Φιλιά κι από μένα! ❤

      Διαγραφή
  12. Κι όμως είναι γένους θηλυκού...!!! Κοίτα να δεις! Όμορφη πλοκή, ιδιαίτερες λέξεις και ναι, καταφέρνεις με ευκολία και παραπλανείς το αναγνωστικό κοινό!Μπράβο βρε Αλεξάνδρα μου για το λόγο σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ, Κική μου!
      Μια όμορφη εβδομάδα εύχομαι!

      Διαγραφή
  13. Νομίζω πως στις σκέψεις που κατέγραψες, μας πήρες από το χέρι και πήγαμε μαζί. Και τις νιώσαμε και τις ακούσαμε και τις είδαμε να γίνονται εικόνα.
    Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου Αλεξάνδρα μου! Σε φιλώ πολύ γλυκά και σου εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφο σχόλιο! Να είσαι καλά, Μαρίνα μου!
      Να ομορφοπερνάς! ❤

      Διαγραφή
  14. Αλεξάνδρα πολύ ωραίο και δυνατό κείμενο!






































    Αλεξάνδρα μου πολύ ωραίο και δυνατό κείμενο! Δεν σταματούσα να διαβάζω, μπράβο σου!
    Φιλια
    Σωτηρια
    www.mylittleworld.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Έτσι Αλεξάνδρα μου, το σύθαμπο πάντα καρτεράει!
    "Και πώς να γράψω ένα στίχο μες στη σκούρα μάζα που γελάει δυνατά σα να μη συμβαίνει τίποτα!
    Και το σύθαμπο καρτεράει πάντα ένα ποίημα... Γιατί αλλιώς γίνεται άγρια νύχτα και σε κατασπαράζει..."
    Υπέροχο κείμενο, εξαιρετική συμμετοχή!
    Εύγε Αλεξάνδρα μου!
    Και ευχαριστούμε τη Μαρία που με τα δρώμενα της, δίνει τη δυνατότητα μ' αναδειχτούν παρόμοια κείμενα!

    Πολλά ΑΦιλιά καρδιάς σου στέλνω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα μου, να 'σαι καλά για το πολύ γλυκό σου σχόλιο. Φιλιά κι από μένα. ❤

      Διαγραφή
  16. Κείμενο δυνατό, με βαθιά ενδοσκοπική διάθεση που σε αναγκάζει να σκεφτείς και ίσως να αναθεωρήσεις όλες αυτές τις λεπτές γραμμές που χωρίζουν απόψεις, νοοτροπίες και στερεότυπα!!!
    Εξαιρετική συμμετοχή Αλεξάνδρα, συγχαρητήρια!!!
    Καλή σου εβδομάδα φίλη, πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήθελα, όχι να δικαιολογήσω, να μιλήσω και για την άλλη πλευρά. Να περάσω τις διαχωριστικές γραμμές και να δω τι γίνεται κι από εκεί...
      Πολλά φιλιά φιλιά στέλνω κι εγώ.

      Διαγραφή
  17. Πολύ καλό. Και εγώ δε σε φανταζόμουν ότι κρύβεσαι πίσω του...χαχαααα Α με τις μαντεψιές δεν τα πάω καλά. Συγχαρητήρια μάτια μου. Μ'αρέσει όπως γράφεις. Δυνατά!
    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πολύ ωραίο κείμενο, πολύ ωραία συμμετοχή!
    Και το κλείσιμο με "Βυσσινόκηπο", είχε
    ολοφάνερα, μια εσάνς από Αλεξάνδρα!
    Πολλά γλυκά φιλιά και καλό απόγευμα ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μόνο, ευτυχώς, κι έτσι τους περισσότερους τους μπέρδεψα!
      Φιλιά!!! ❤

      Διαγραφή
  19. Τι συμμετοχή! Πολύ δυνατή, πολύ όμορφη. Έγραψες με τέχνη, μπαίνοντας στη θέση και στις σκέψεις ενός βασανισμένου άνδρα. Δεν σε μάντεψα!
    Συγχαρητήρια, Αλεξάνδρα μου.
    Φιλί γλυκό! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλημέρα Αλεξάνδρα μου!!! Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου!! Νομίζω θα σε αναγνώριζα ή τουλάχιστον θα αναρωτιόμουν μήπως είναι η Αλεξάνδρα, έχει την ευαισθησία σου στα της κοινωνίας και τον προβληματισμό σου!! Εξαιρετικό κείμενο κι ο τίτλος πόσο αισιόδοξος!!
    Καλό φθινόπωρο να χεις κοπέλα μου! Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλενάκι μου!!! Καλώς ξανάρθες!
      Αν και χαθρομαι να μπερδεύω όσους διαβάζουν, χάρηκα και που ίσως με αναγνώριζες! Του γιατρού...
      Καλό φθινόπωρο να έχουμε, αγαπημένη! ❤❤❤

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

Η φωτογραφία μου
"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια, που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια. Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια. Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις, ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις." Άρης Άλμπης