Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Τραγούδια αναμνήσεων - let the music play!




Τα τραγούδια παίζουν στο πικάπ, που είναι ντυμένο με τόσες όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις, και στο κασετόφωνο, ντυμένο αυτό με τις θυελλώδεις εφηβικές μου αναμνήσεις!




Εδώ στην Αμοργό νωρίς βραδιάζει♪, ένα τραγούδι - αγκαλιά που με ταξιδεύει πάντα γλυκά, κι ας ακούγεται μελαγχολικό...

Aimez - vous les uns les autres♪, το έβαζα και το χόρευα σε όλα τα πάρτυ μου!

Τρύπες και στο πουκάμισο και στο σακάκι τρύπες, βρήκαν και μπαινοβγαίνουνε τα βάσανα και οι λύπες♪, από ένα δίσκο που άκουγα συνέχεια ολόκληρο.

I 'm a woman♪, αυτή η φωνή με συνόδευε όταν ζωγράφιζα.

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις♪, μεγάλωσα σε κόκκινο σπίτι αφού!

We'll share the shelter of my single bed♪, αγαπημένο και γιατί το άκουσα με τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα - της πρώτης δημοτικού...

***😜
Εντάξει, κάπως αλλόκοτες μουσικές αναμνήσεις για ένα παιδί, τέτοιους δίσκους είχαμε στο σπίτι...


Η νύχτα σε φέρνει♪ ήταν κασέτα δώρο από φίλη. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να βρω τις "Φίλες", το αγαπημένο,αλλά μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ.



I'm not sleepy and there is no place I'm going to♪, διάλειμμα από το διάβασμα για τις πανελλήνιες και βόλτα με το γουόκμαν στη θάλασσα.

Το δίκιο μας εμπρός να βγάλουμε στους δρόμους♪, πέρασα μια κόκκινη εφηβεία αφού!

Εραστές με σπασμένες καρδιές ξενυχτάνε♪, γιατί ακόμα αναρωτιέμαι πώς κάποιος μου έκανε με αυτό ερωτική εξομολόγηση...

***😊
Μπορεί να είχαν βγει ήδη τα cd, αλλά εμείς γράφαμε, χαρίζαμε κι αφιερώναμε μανιωδώς κασέτες!




Ήταν 12 τραγούδια, που πάντα με συγκινούσαν κι ακόμα με συγκινούν, για την πρόσκληση της Κατερίνας.







32 σχόλια:

  1. Φεγγαρένια μου πόσο ταιριάζουμε
    μουσικά δεν λέγεται...αφού!!

    φιλάκι που σ' αγαπάει ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα πόσο πρωτότυπο μουσικό ταξίδι μας έκανες!!
    Τρυφερό επαναστατικό πλάσμα, αφού..!
    Κι εμείς τα προλάβαμε τα πικαπ και τα γουόκμαν..ωραίες εποχές!

    Χαίρομαι πολύ που συμμετείχες Αλεξάνδρα μου, καλή εβδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απόλαυσα τη διευκρίνηση, πως τα προλάβατε κι εσείς, οι τριαντάρηδες, γιατί ένιωσα μαθουσάλας... κοντεύω σαράντα αφού...
      ❤❤❤

      Διαγραφή
    2. χαχαχα έλα μωρεεεέ! μου ξέφυγε έτσι από συνήθεια γιατί όλοι με περνούν για πολύ πολύ μικρότερη! (δεν μπορείς να φανταστείς τι μπούλινγκ αντιμετωπίζω γι'αυτό!)

      Διαγραφή
    3. Κι εγώ, όταν σε είδα κι από κοντά, μικρότερη σε έκανα.
      Από αυτό το μπούλινγκ κι εγώ έχω υποφέρει: περπατούσα καμαρωτή, μόλις είχα πάρει πτυχίο, και η άλλη με ρώτησε πότε δίνω πανελλήνιες!

      Διαγραφή
    4. να είδες;; Οπότε με νιώθεις.. Είναι το dna μου, το οποίο θα ευγνωμονώ σε 10 χρόνια, τώρα με ταλαιπωρεί μέχρι να μάθει κάποιος την ηλικία μου και να σταματήσει να με κρίνει βιαστικά ή να βάζει τοίχο! Οπότε μου έχει μείνει από κεκτημένη ταχύτητα.. Σκέψου πριν από κάτι μήνες στο γυμναστήριο μία κυρία 50 ετών που δεν με γνώριζε γύρισε και είπε σε μία κουβέντα που κάναμε όλοι μαζί "απορώ που γνωρίζεις τι είναι κασέτα.." Θα σας γράψω μία μέρα τον πόνο μου, χαχαχα!

      Διαγραφή
    5. Ax, κοριτσάκι μου, τι τραβάς... Ναι, να μοιραστείς τον πόνο σου μαζί μας να σου συμπαρασταθούμε!

      Διαγραφή
  3. Κασέτες!...
    Ωραία χρόνια!...
    Κόκκινα από πολλές απόψεις!...χιχι
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι χρόνια!!! Ετσι κι εμείς με τα γουοκμανάκια στα διαλείμματα και ανταλλάζαμε τις κασέτες που γράφαμε!!
    Ανατρεπτικά τα μουσικά σου ακούσματα καρδούλα μου!! Παθιασμένα και δυναμικά!!
    Σε φιλώ γλυκά Αλεξανδρούλα!!! Καλή σου βδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τις στολίζαμε! Με ζωγραφιές και αυτοκόλλητα, σχεδιάζαμε εξώφυλλα.
      Καλή εβδομάσα, Μαριλενάκι μου! ❤

      Διαγραφή
  5. Για αυτά τα ''κόκκινα'' τραγούδια σου, χαίρομαι διπλά που σε βρήκα! Όμορφες αναμνήσεις!
    Καλώς σε βρήκα λοιπόν και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ρε συ έμεινα να ακούω το δίδυμο Χατζή-Μαρινέλλα και να μην το χορταίνω! Όχι μόνο γιατί, τόσα χρόνια μετά, παραμένει ένα πρωτότυπο άκουσμα (όχι μόνο λόγω τού ιδιόρρυθμου διδύμου, όσο και ως στίχος), αλλά και γιατί έκανα βουτιά στον χρόνο, που περνά γρήγορα...ή μήπως όχι; Ε, αυτά που λέγαμε σήμερα ;) Καλησπερούδια και φιλιά ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και κάποτε απλά πλατσουρίζαμε στο παρελθόν,δεν είχε βάθος για να βουτήξουμε...
      Περνάει γρήγορα ο καιρός: τσεκαρισμένο! Με τις στιγμές ό,τι κάνουμε...
      Καλό βράδυ, Πέτρα μου! 😘

      Διαγραφή
  7. Ευτυχώς που υπάρχει η Koko Taylor και που μεγάλωσες σε κόκκινο σπίτι κι έτσι υπάρχουν δυο κομμάτια που αγαπώ σ' αυτή τη λίστα!
    Από την άλλη εντυπωσιάζομαι που πρόλαβες τις κασέτες!
    Εγώ, βέβαια, δεν τις πρόκανα, αλλά μου έχει πει μια ξαδέρφη μου, πολύ μεγαλύτερή μου, γι αυτές!
    Χο χο χο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι φωνή η Kokο!!!
      2 στα 12; 😓
      Ναι, μικρή μου Αρτίστα, πρόλαβα και τις κασέτες και την οκά και το πενηνταράκι!!! Θα σου μιλήσω κάποτε για όλα αυτά, να μάθεις ιστορία.

      Διαγραφή
  8. Μωρά Στη Φωτιά! Τρελός έρωτας μέχρι τώρα! Τους έχω συνδέσει με πολύ έντονες στιγμές.
    Κασέτες... τι εποχή! τα τραγούδια δυσεύρετα και τα γράφαμε από το ράδιο. Και πως μας την έσπαγε όταν μιλούσε ο εκφωνητής...!!!
    Αχ πόσο πίσω με πήγες!

    Καλό βράδυ Αλεξάνδρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μωρά στη φωτιά χωρίς έντονες στιγμές και το volume στο τέρμα δεν υπάρχουν!
      Ατελείωτες κασέτες είχα γράψει από το ραδιόφωνο, Μαρία!
      Οι πιο... τολμηροί τηλεφωνούσαν και παρακαλούσαν τον παραγωγό να μη μιλήσει για να γράψουν!
      Καλό μας βράδυ!

      Διαγραφή
  9. Τα πικάπ δεν τα πρόλαβα, αλλά πάντα νομίζω θα είναι σύμβολο μιας πιο ρομαντικής εποχής. Υπέροχα τραγούδια μοιράστηκες μαζί μας Αλεξάνδρα μου. Μάλιστα, επειδή είχα ανοιχτό το ηχείο, άκουσε ο μπαμπάς μου το vous les uns-les autres και μου λέει: τι μου θύμισες τώρα, το χόρευα στα πάρτυ μου. Και χαμογέλασα, γιατί κοίτα πόσων ανθρώπων αναμνήσεις μπορεί να συγκεντρώνει ένα κομμάτι.
    Σε γλυκοφιλώ και σε καληνυχτίζω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τσάκισες, Μαρίνα μου! Τη δραχμή ρην πρόλαβες τουλάχιστον; Προς αποκατάσταση της... ηλικίας μου... εγώ το χόρευα στο δημοτικό. Ελπίζω ο πατέρας σου πιο μεγάλος...
      Οι μουσικές πάντα μας ταξιδεύουν σε εποχές, ανθρώπους, αναμνήσεις.
      Μια όμορφη εβδομάδα να έχεις! ❤

      Διαγραφή
  10. Αχ αυτες οι κασετες! Οι αφιερωσεις στο ραδιοφωνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ ναιιι Χριστίνα!!οι αφιερώσεις στο ραδιόφωνο, πως τις ξέχασα;;
      Αλεξάνδρα μου τις πρόλαβα και αυτές χαχαχα
      Μου λείπουν πολύ ορισμένα πράγματα..

      Διαγραφή
    2. και, φυσικά, αυτή που αφορούσε εμένα, ο παραγωγός την έλεγε πάντα όταν πήγαινα τουαλέτα!!!

      Διαγραφή
  11. Πικάπ, κασέτες (μαζί με το bic, να μη ξεχνιόμαστε), γουόκμαν... αχ-αχ!! Τέλεια ανάρτηση, ωραίες μουσικές επιλογές!
    Καλή η τεχνολογία μωρέ, αλλά να... σαν το γρουτς-χρουτς του βινυλίου τίποτα. Δεν έχω καλύτερο!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι οι θόρυβοι αυτοί μου έχουν λείψει... Τώρα όλα ένα κλικ...

      Διαγραφή
  12. Εξαιρετικές και ιδιαίτερα ποιοτικές οι επιλογές σου, Αλεξάνδρα μου!
    Εδώ και δύο χρόνια έχω βάλει σε λειτουργία πάλι τις κασέτες - όταν είμαστε παρέα με φίλους, οι οποίες έχουν συλλογές θησαυρούς και δεν μπορώ να τους μεταφέρω σε CD (έγινε μεταφορά μόνο δύο ή τριών για δοκιμή), γιατί απαιτεί πολύ χρόνο και κόπο!!! Ήθελα απλά να σωθούν, γιατί φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή θα χαλάσουν...
    Στη διάθεση που βρίσκομαι σήμερα παίρνω το "I'm a woman" και φεύγω...!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ωραίες οι.. vintage καταστάσεις!!! Για, αν δεν το κατάλαβες, vintage είμαστε πια...
      Φιλιά, Γλαύκη μου!

      Διαγραφή
  13. Ζήτημα να ήξερα ένα δυο τραγούδια αλλά μου μετέδωσες δυνατές εικόνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

Η φωτογραφία μου
"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια, που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια. Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια. Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις, ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις." Άρης Άλμπης