Κολεκτίβα λέξεων (Β')

συνέχεια από εδώ

Καιρό είχαν οι λέξεις να κάτσουν να τα πουν όλες μαζί και με την παρέα ξαναβρήκαν το κουράγιο τους. 

«Πρώτα – πρώτα πρέπει να διορθώσουμε την αδικία που κάναμε σε βάρος όσων μας εννοούν.» είπε η Αλληλεγγύη.

«Ναι! Να στεκόμαστε φρουροί στο μυαλό τους έτσι που να κάνουν μονάχα όμορφες σκέψεις.» είπε η Αγάπη.

«Θα κουραστούν και θα σας διώξουν.» είπε ο Φόβος.

«Καλύτερα να πηγαίνουμε μονάχα στα όνειρά τους, να τα ντύνουμε όμορφα για να ξυπνούν το πρωί χαρούμενοι.» είπε η Ελπίδα. 

«Πρέπει όμως να δώσουμε κι ένα μάθημα σε όσους μας εκμεταλλεύονται.» είπε η Συνείδηση. 

«Οι άνθρωποι είναι πιο δυνατοί από εμάς, αν τους δυσαρεστήσουμε, μπορούν να μας αντικαταστήσουν και τότε θα ξεχαστούμε για πάντα…» είπε ο Φόβος. 

Οι λέξεις βουβάθηκαν. Σκορπίστηκαν ανάμεσα στα δέντρα. 

«Αν μας αντικαταστήσουν… Κι αν τους συγκινήσουμε;» είπε η Λογική.

«Τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει!» είπε η Συνείδηση.

«Και θα έχουμε στο πλευρό μας όλους όσους μας εννοούν και είναι πολλοί!» είπε η Ελπίδα.

«Σίγουρα δεν είναι λίγοι.» είπε η Λογική.

«Να μην αφήσουμε όσους δεν μας εννοούν να μας προφέρουν και να μας γράφουν!» είπε η Αγάπη.

«Κι όσοι το θέλουν, μα δυσκολεύονται να μας κάνουν πράξη;» ρώτησε η Κατανόηση. 

«Έχει δίκιο, δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε σε όλους το ίδιο.» είπε η Συνείδηση. 

«Σωστά, δεν πρέπει να υποτιμήσουμε την πρόθεση.» είπε η Αγάπη.

«Τι να κάνουμε; Σκεφτείτε κάτι!» είπε η Λογική. 

συνεχίζεται...