Τρία γράμματα...

 

 

 

Αυτός ο τίτλος εμένα με παραπέμπει σε αυτό!!! Αν ο δικός σας πήγε σε τρία γράμματα που έγραψα, καλά έκανε, γιατί περί αυτού πρόκειται.

Μετά το μαραθώνιο των βραβείων, ξεκινάει καινούριος, των γραμμάτων!

 

 

1. Το πρώτο γράμμα το έγραψα για το καινούριο τεύχος του περιοδικού. Με αφορμή τις τραγωδίες στο Αιγαίο, έγραψα αυτό το γράμμα σ' ένα προσφυγάκι. Γιορτές χωρίς τη σκέψη στα παιδιά δεν γίνονται...

 

 

 

 

 

2. Το δεύτερο γράμμα το έγραψα σε κάποιον, που ποτέ δεν έμαθε πώς νιώθω. Με αφορμή τη στήλη της Κατερίνας. Εγώ δεν ξέρω αν θ' αντέξω να το ξαναδιαβάσω, όμως εσείς διαβάστε το, ίσως και για 'σας κάποιος να έχει νιώσει έτσι...
Kατερίνα, σ' ευχαριστώ πολύ! Η διακριτικότητα και η ευγένειά σου έβγαλαν ένα αγκαθάκι από την ψυχή μου.

 

 

 

 

 

3. Το τρίτο, που ακολουθεί, το έγραψα με αφορμή την ωραία ιδέα του Μαρινακίου και αυτή την υπέροχη ταινία.
Μαρίνα, σ' ευχαριστώ που μ' έβαλες στο χριστουγεννιάτικο κλίμα.

 

Άγιε μου Βασίλη!
Βαδίζω στα βήματά σου στα όνειρά μου.
Γυαλίζω τα καλά μου μποτάκια.
Δένω σφιχτά το σάκο μου.
Ελέγχω μην έχω ξεχάσει κάτι...
Ζαλίζομαι λίγο, καθώς το έλκηθρο απογειώνεται.
Ήμουν πάντα δύσκολη στις μετακινήσεις...
Θέλω όμως να πάω παντού!
Ισότητα και δικαιοσύνη είναι το σύνθημά μου!
Κανένα παιδάκι μη μείνει παραπονεμένο!
Λέω στους τάρανδους πως θέλω να σου μοιάσω.
Μονολογώ τους καημούς μου.
Νομίζω σ' έχω δίπλα μου ξαφνικά!

Ξέρω την πραγματική ιστορία σου!
Ο πόνος θέριεψε την αγάπη μέσα σου!
Πόσο Άνθρωπος στάθηκες!
Ρωτώ το μυστικό σου.
Σωπαίνεις και χαμογελάς.
Τώρα, θέλω να μείνω για πάντα εδώ, δίπλα σου!
Ύστερα, βλέπουμε...
Φεύγεις κιόλας;
Χάρισέ μου λίγο απ' το φως σου!
Ψάχνω το δρόμο, έχασα τον προσανατολισμό μου...
Ω, τι κρίμα! Χτυπάει το ξυπνητήρι.

 

 

 

 

 

 

Αν φτάσατε ως εδώ, σας εύχομαι καλή ξεκούραση και σας ευχαριστώ!