Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Τρία γράμματα...

 
 
 
Αυτός ο τίτλος εμένα με παραπέμπει σε αυτό!!! Αν ο δικός σας πήγε σε τρία γράμματα που έγραψα, καλά έκανε, γιατί περί αυτού πρόκειται.
Μετά το μαραθώνιο των βραβείων, ξεκινάει καινούριος, των γραμμάτων!




 
 
1. Το πρώτο γράμμα το έγραψα για το καινούριο τεύχος του περιοδικού. Με αφορμή τις τραγωδίες στο Αιγαίο, έγραψα αυτό το γράμμα σ' ένα προσφυγάκι. Γιορτές χωρίς τη σκέψη στα παιδιά δεν γίνονται...
 
 
 
http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/search/label/The%20Letter%20to%20Someone%20Project
 
 
2. Το δεύτερο γράμμα το έγραψα σε κάποιον, που ποτέ δεν έμαθε πώς νιώθω. Με αφορμή τη στήλη της Κατερίνας. Εγώ δεν ξέρω αν θ' αντέξω να το ξαναδιαβάσω, όμως εσείς διαβάστε το, ίσως και για 'σας κάποιος να έχει νιώσει έτσι...
Kατερίνα, σ' ευχαριστώ πολύ! Η διακριτικότητα και η ευγένειά σου έβγαλαν ένα αγκαθάκι από την ψυχή μου.
 
 
 

 
 
3. Το τρίτο, που ακολουθεί, το έγραψα με αφορμή την ωραία ιδέα του Μαρινακίου και αυτή την υπέροχη ταινία.
Μαρίνα, σ' ευχαριστώ που μ' έβαλες στο χριστουγεννιάτικο κλίμα.
 
Άγιε μου Βασίλη!
Βαδίζω στα βήματά σου στα όνειρά μου.
Γυαλίζω τα καλά μου μποτάκια.
Δένω σφιχτά το σάκο μου.
Ελέγχω μην έχω ξεχάσει κάτι...
Ζαλίζομαι λίγο, καθώς το έλκηθρο απογειώνεται.
Ήμουν πάντα δύσκολη στις μετακινήσεις...
Θέλω όμως να πάω παντού!
Ισότητα και δικαιοσύνη είναι το σύνθημά μου!
Κανένα παιδάκι μη μείνει παραπονεμένο!
Λέω στους τάρανδους πως θέλω να σου μοιάσω.
Μονολογώ τους καημούς μου.
Νομίζω σ' έχω δίπλα μου ξαφνικά!






http://womansmagazine.blogspot.gr/2014/12/zoulutarina.html


Ξέρω την πραγματική ιστορία σου!
Ο πόνος θέριεψε την αγάπη μέσα σου!
Πόσο Άνθρωπος στάθηκες!
Ρωτώ το μυστικό σου.
Σωπαίνεις και χαμογελάς.
Τώρα, θέλω να μείνω για πάντα εδώ, δίπλα σου!
Ύστερα, βλέπουμε...
Φεύγεις κιόλας;
Χάρισέ μου λίγο απ' το φως σου!
Ψάχνω το δρόμο, έχασα τον προσανατολισμό μου...
Ω, τι κρίμα! Χτυπάει το ξυπνητήρι.
 
 
 
 
 
 
Αν φτάσατε ως εδώ, σας εύχομαι καλή ξεκούραση και σας ευχαριστώ!
 
 
 
 
 
 

28 σχόλια:

  1. Όμορφα περιέγραψες τις σκέψεις σου
    Ο ήχος από το ξυπνητήρι ίσως εκτός
    από προειδοποίηση να σημαίνει το
    καινούργιο...να αφυπνίζει!

    Την καλημέρα μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, ναι! Έχει κι αυτή την έννοια. Ο καθένας το διαβάζει όπως θέλει κι όπως αισθάνεται κάθε στιγμή!
      Σ' ευχαριστώ, Ελένη μου, για το πέρασμά σου!

      Διαγραφή
  2. Καλώς όρισες και πάλι!! :)
    Σ'ευχαριστώ και από εδώ που επέλεξες να μοιραστείς το γράμμα σου μέσα από αυτό το project.. Θα δημοσιευτεί αύριο!! ♡ Καλές γιορτές να έχεις Αλεξάνδρα μου με υγεία και δύναμη!! Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και δεν ανέφερα πόσο υπέροχο είναι το γράμμα σου στον Άγιο Βασίλη! Μ'αρέσουν τα περιεκτικά και γεμάτα νόημα κείμενα!!

      Διαγραφή
    2. Εγώ σ' ευχαριστώ ξανά και ξανά, Κατερινάκι! Καλά να περάσουμε και να συεχίσουμε να μοιραζόμαστε!

      Διαγραφή
  3. Τι καλά που σε βλέπω πάλι στη γειτονιά μας! Να πω ότι γράφεις υπέροχα,νομίζω ότι είναι περιττό. Με άγγιξαν πολύ τα γραπτά σου και το γράμμα στον Άγιο είναι φοβερό!Λες σε λίγες λέξεις τα πάντα! Τι προσόν και αυτό!
    Να σαι καλά Αλεξάνδρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Άννα μου, για τα όμορφα λόγια! Να έχεις μια γιορτινή εβδομάδα εύχομαι!

      Διαγραφή
  4. Τι τρυφερή και τι όμορφη η ιστορία-γράμμα σου στον Άγιο Βασίλη. Το πιο ακριβό δώρο του ζήτησες, το μυστικό του. Και χαμογελάσε γιατί λίγο πολύ όλοι το ξέρουμε ποιο είναι το κρύβουμε μέσα στην ψυχή!!!!!! :)
    Δεν έχω περάσει να διαβάσω το γράμμα σου στην Κατερίνα, ελπίζω να προλάβω σήμερα! :)
    Σε γλυκοφιλώ και εύχομαι μια όμορφη ημέρα στην Κυριακή σου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα! Δεν ξέρω τι θέμα έχει το wordpress και δεν μπορώ ν' αφήσω σχόλιο...
      Να περνάς καλά και γιορτινά!

      Διαγραφή
  5. Τί όμορφο το γράμμα στον Άγιο Βασίλη! Απλό, λιτό μα πλήρες συναισθημάτων!
    Δεν χρειάζονται και περισσότερα! Μπήκες στην ουσία και δημιούργησες μια εκπληκτική συμμετοχή! Μπράβο, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Άγιος γεννάει πολλά συναισθήματα!
      Καλή εβδομάδα να έχεις, Γιάννα μου!

      Διαγραφή
  6. Σιγά που δεν θα έφτανα μέχρι το τέλος!
    Το δεύτερο γράμμα το διάβασα. Το πρώτο δεν άντεξα να το τελειώσω. Την αλμυρή βροχούλα. Συμπάθα με, αλλά δάκρυσα και το άφησα. Άλλη μέρα το υπόλοιπο.
    Όσο για το γράμμα στον Άι Βασίλη, τι να πω; Είσαι πολύ ευγενική μαζί του, παρόλα αυτά μην το σιγουρεύεις ότι θα σου φέρει δώρο. Κι όσο για την ισότητα και τη δικαιοσύνη, νομίζω ότι δεν τα καταφέρνει και τόσο ο Άγιος σ' αυτούς τους τομείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άδικο δεν έχεις, για τον Άγιο λέω. Αλλά θέλω να πιστεύω πως ο συγκεκριμένος, της ταινίας, χρειάζεται μόνο λίγη βοήθεια κι από 'μας...
      Που διάβασες τόσα σ' ευχαριστώ!!!
      Καλή εβδομάδα, Άννα! Να περνάς καλά!

      Διαγραφή
  7. Αχ.. Κάνε υπομονή παιδάκι.. Ως πότε άραγε θα αντέξουμε να το λέμε Αλεξάνδρα μου γλυκειά;; Πόσο ευαίσθητο και τρυφερό το γράμμα σου στο κάθε παιδάκι...

    Το γράμμα στην Κατερίνα από ότι είδα θα το διβάσουμε αύριο και το τελευταίο γράμμα δεν μπορούσε να ξεφύγει από το γιορτινό κλίμα που μας περιμένει!! Μακάρι δηλαδή!!

    Σε ευχαριστώ ξανά μέσα από την καρδιά μου για την υπέροχη σκέψη σου να συνομιλήσουμε για την μυστική ανταλλαγή!! Καλοδιάβαστο και το Χριστουγεννιάτικο τεύχος Αλεξανδρουλίνι μου που ήδη το ξεκοκκάλισα δυο φορές!!
    Φιλιά αγάπης!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλένα, δεν μπορώ ν' αφήσω σχόλιο στο wordpress. Τι πίκρα... Τέλος πάντων...
      Οι γιορτές έχουν απ' όλα, και τη χαρά και τη μελαγχολία.
      Πολύ χάρηκα που βρήκες χρόνο για τη συνέντευξη, διάσημη κι αγαπημένη μου blogger!
      Φιλιά πάααρα πολλά! Κι αγκαλιές!

      Διαγραφή
  8. Σου έχω πει πόσο μου αρέσει η γραφή σου;
    Η τόσο ιδιαίτερη ;
    Υπέροχο το γράμμα σου, το αισθάνθηκα σαν ποίημα!
    Σε φιλώ Αλεξάνδρα μου :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα! Σου έχω πει πόσο μ' αρέσει που σ' αρέσει η γραφή μου;;; Πολύ-πολύ! Α! Μ' αρέσει και χριστουγεννιάτικη φωτό πρφίλ.
      Φιλιά, έχτρα γιορτινά!

      Διαγραφή
  9. Πόση συγκίνηση ν' αντέξω η γυναίκα νυχτιάτικα;
    Μη χάνεσαι ρε Αλεξάνδρα.
    Την ίδια υψοφοβία έχουμε, τον ίδιο προσανατολισμό ψάχνουμε κι αυτό το ρημάδι το ξυπνητήρι χτυπάει, αλλά δεν μας "ξυπνάει".
    Προσωπικά, ευχαριστώ για το συνειρμό των τριών γραμμάτων και τον ιστορικό ύμνο. Μήπως να το βάλουμε σαν ξυπνητήρι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χι, χι! Καλή ιδέα (ο ήχος για το ξυπνητήρι)! Αλλά φαντάζεσαι πώς θα βγαίνουμε έξω πρωί - πρωί;;;;
      Μαρία μου, ξέρεις πόσο μου αρέσουν τα κείμενά σου, οπότε το σχόλιό σου είναι σούπερ χριστιυγεννιάτικο δώρο!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. «Εσύ παιδάκι, είσαι η αιτία για τα μεγαλόπρεπα ξημερώματα, τα θαρραλέα όχι και τα φιλήματα του φεγγαριού στις ξενύχτισες ακρογιαλιές»
    «…τα μνήματα π’ ανοίχτηκαν απ’ τα μεγάλα όχι»
    Σωστά τα τρία γράμματα παραπέμπουν στην πρώτη σου αναφορά. Τα θαρραλέα μεγάλα όχι!
    Ένα κείμενο πολιτικό και λυρικό ταυτόχρονα, είναι σπάνιο γραπτό, Αλεξάνδρα. Όλη σου η ανάρτηση.
    Και γίνεται ακόμα πιο πολύτιμη, ανάμεσα στο πλήθος των συνήθων ευχετικών επαναλήψεων τις γιορτινές μέρες.
    Κι αφήνει την ελπίδα να σιγοκαίει μέσα μας, «μέχρι ν’ αγαπήσουν οι μεγάλοι τα ουράνια τόξα…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη! Πόσο χαίρομαι που βρήκες το χρόνο να το διαβάσεις! Κάθε πέρασμά σου από εδώ είναι πολύτιμο για μένα!

      Διαγραφή
  11. Αλεξάνδρα μου διάβασα όλα σου τα γράμματα και πραγματικά με συγκίνησες. (πάντα εμ συγκινείς ιδιαίτερα!) Μέσα απότ ις λέξεις σου που μου βγάζουν μια θλίψη, ένα παράπονο (εγώ έτσι τια αισθάνομαι, τώρα δεν ξε΄ρω αν ισχύει!) αλλά και μια τεράστια δύναμη ψυχής. Σ' ευχαριστώ πολύ γιατί μερικές φορές είναι σαν να διαβάζω εμένα!
    Καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και παράπονο και θλίψη, Μαράκι μου, ναι... Και δύναμη ψυχής που προσπαθεί να σταθεί στο ύψος της, αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα...
      Είπαμε, κοριτσάκι, είμαστε εδώ για να μοιραζόμαστε! Φιλιά!

      Διαγραφή
  12. Αυτό το "κάνε υπομονή, παιδάκι", με τσάκισε... ως πότε να κάνουν υπομονή τα παιδιά, πότε θα ξυπνήσουμε επιτέλους εμείς οι "μεγάλοι";
    Διάβασα όλα σου τα γράμματα και με άγγιξαν όλα, το καθένα για τους δικούς του λόγους.
    Στέλνω φιλί γλυκό, με μια ικεσία: μη χάνεσαι, ναι; Γιατί μας λείπεις... πολύ.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τέτοια σχόλια, πώς να ξαναλείψω;;;;
      Να 'σαι καλά για τα όμορφα λόγια, Έλλη μου!
      Πολλά γιορτινά φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Αυτά τα ξυπνητήρια μάς έχουν χαλάσει τα πιο ωραία όνειρα, ευτυχώς όμως που υπάρχουν τα ωραία κείμενα και ισοφαρίζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

Η φωτογραφία μου
"Κι αν νικημένη η ομορφιά, ανίκητα τα μάτια, που κάποτε λοξοδρομούν και βρίσκουν μονοπάτια. Κι αν μεγαλώνω, το παιδί χτίζει γλυκιά αλήθεια και πλάθει μες στην πόλη του γαλήνης παραμύθια. Και σαν τα ερωτήματα ζητήσουν απαντήσεις, ξεχειλισμένες μαγικές μέσα μου συγκινήσεις." Άρης Άλμπης