Η ψυχοκόρη του Ήλιου

πηγή

 
Ήταν μονάχα 25 γαλαξίων, όμως βάραιναν πάνω της κόσμοι ολάκεροι κι αβάσταχτοι, κι όλοι τους καυτοί σαν κόλαση.

Ανέμιζε καθημερινά τα μαλλιά της να δροσιστεί. Μάταια.

Ανοιγόκλεινε τις βλεφαρίδες να φτιάξει αεράκι. Μάταια.

Με το που ξυπνούσε ο Ήλιος, εκείνη μάζευε τις αχτίδες του κι έτρεχε να προλάβει να λούσει μ' αυτές όλες τις ώρες της μέρας.

Από τότε που την είχε βρει ο Ήλιος να τριγυρνάει στα σύννεφα, μικρή και πεινασμένη, μόνη και χαμένη.

Κι ας ήταν ευαίσθητη σαν αστεράκι σε χειμωνιάτικο ουρανό, της είχε αναθέσει τέτοια βαριά δουλειά. 

Αδιάφορα και κουραστικά κυλούσε η ζωή της, μέχρι που ένα απογευματάκι, λίγο πριν πέσει ο Ήλιος για ύπνο, στάθηκε στην ακροθαλασσιά να δροσιστεί.

Και είπε τον καημό της στο κύμα. 

-Έχεις δικαιώματα! Και πρέπει να τα διεκδικήσεις! τη μάλωσε το κύμα. 

-Και μετά;

-Μετά θα φτιάξεις τη ζωή σου καλύτερη!

-Δεν έχω ζωή για να τη φτιάξω...

-Έλα μαζί μου! πετάχτηκε ένα κουμπί από την άμμο.

-Τι όμορφο κουμπί! αναστέναξε η ψυχοκόρη του Ήλιου. Τι με θες εμένα; αναστέναξε ξανά.

-Σ' ερωτεύτηκα όταν είδα πως χάιδευες τόσο τρυφερά τα βοτσαλάκια. 

Πήρε θάρρος κι ελπίδα το κορίτσι. Που άρεσε σε ένα τόσο όμορφο κουμπί.

-Μα, τι βρήκε σ' αυτό το κουμπί; ψιθύρισε το μπαρμπούνι.

-Έλα ντε! συμφώνησε το κύμα. 

-Της άνοιξε ένα δρόμο στη ζωή, αυτή είναι η ομορφιά του! αποφάνθηκε η ρέγγα.

-Θα σε πάρω στο φεγγάρι μαζί μου. Εκεί μένω. 

-Αχ, αυτό δεν γίνεται! Είμαι ηρωίδα σε μια ιστορίας της μέρας...

-Μη σε νοιάζει! Έχω δικό μου άνθρωπο να σε βάλει σε ιστορία της νύχτας! 

-Δεν θα είμαι πια η ψυχοκόρη του Ήλιου. Πώς θα με λένε;

-Χμμμ... Θα περάσουμε από τον πλανήτη Β 612, τον πλανήτη του Μικρού Πρίγκιπα. Έχω εκεί μια καλή φίλη, την αλεπού. Αυτή θα σε βαφτίσει!

-Μα, δεν το ξέρει καθόλου αυτό το κουμπί! αγανάκτησε το κύμα. Πώς φεύγει μαζί του;

-Έλα ντε! συμφώνησε το μπαρμπούνι.

-Επιβάλλεται, όταν έχεις βραχεί μέχρι το κόκκαλο, να κάνεις την απερισκεψία και να βγεις στη βροχή χωρίς ομπρέλα. Κυρίως, λίγο πριν φύγει η μέρα... αποφάνθηκε ξανά η ρέγγα.

 Ήταν μια Ιστορία της μέρας, που έγραψα για την πρόσκληση της Μαρίας. Κάνετε μια βόλτα από το Κείμενο, σίγουρα θα βρείτε κάτι να σας εμπνεύσει!