Μια ευκαιρία για τον Παύλο - Ενιαία κίνηση bloggers

Μια ευκαιρία; Δεν θα έπρεπε όλες οι ευκαιρίες χαλί κάτω από τα πόδια του να απλώνονται; Αφού πρόκειται για ένα παιδί!

Ένα τυχερό παιδί μάλιστα, που η οικογένειά του το νοιάζεται και είναι ικανή να του συμπαρασταθεί, και το μέρος που ζει δεν το 'χει χτυπήσει πόλεμος ή κάποια φοβερή καταστροφή. 

Όμως δεν αρκεί να είσαι ένα από τα τυχερά παιδιά.

Μην τις λυπάσαι τούτες τις φθαρμένες γρίλιες

Τινάζεις από πάνω σου τη θλίψη του σπιτιού, προσπερνάς βιαστικά τον γερασμένο θόρυβο της πόλης και κατηφορίζεις στην εξοχή.

Αναπνέεις τον καθαρό αέρα και τη λύτρωση, εκείνη που σου δίνει τούτο σπιτάκι. Κι ας είναι μες στον καθαρό αέρα, τι χαίρεται, σκέφτεσαι, έτσι που είναι; Και δίνεις παράταση στην ανυπόφορη ζωή σου. Παντού τα ίδια, λες κι απλόχερα συμπονάς αυτό το άτυχο...

Η ζωή είναι μια περιπέτεια

κι εγώ δεν είμαι καθόλου περιπετειώδης τύπος. Ή έτσι νομίζω...