Μικρή - μεγάλη

5 χρόνια τις χώριζαν. Μικρή διαφορά. Αυτά που ξεχείλωναν τις αποστάσεις ήταν τα επίθετα. Η μυαλωμένη, η κομψή, για τη μεγάλη. Το τρελό, το αλητάκι, για τη μικρή.

Η φύση θύμωσε

Η φύση κέντησε σύνορα. Απ’ έξω να κλείσει τους χτίστες φρακτών. Τα φύλλα του φθινόπωρου να προστατέψει από τους καταπατητές των ιδεών με τα καρφιά στις μπότες.

Όμορφη ανάρτηση, φιλάκια #5

Μπορείς να είσαι καλός άνθρωπος χωρίς να σου ζητούν εξηγήσεις και χωρίς να σου βάζουν ταμπέλες. Γιατί για όλα φταίει το πνεύμα!

❄ a button on the moon in the christmas mood 🎄 (Christmas Countdown for bloggers 2016)

Χριστούγεννα στην οθόνη!  Για να φτιάξω εικόνες για το blog και τον υπολογιστή, τις διαδικτυακές μου κάρτες.

Τραγούδια αναμνήσεων - let the music play!

Τα τραγούδια παίζουν στο πικάπ, που είναι ντυμένο με τόσες όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις, και στο κασετόφωνο, ντυμένο αυτό με τις θυελλώδεις εφηβικές μου αναμνήσεις!

Πόλεμος (και κλήρωση)

χόρτασε σπονδές
το αδηφάγο χώμα
στο πουγκί χρυσός

πείνασε ζωή

ο θαρραλέος θνητός

στην πίστη φτερά

έρχεται Μάης

πλησιάζει Δεκέμβρης

τροχός γυρίζει

Την ευχή σας, παρακαλώ!

Τι θα λέγατε αν ανταλλάσσαμε ευχές το βράδυ της παραμονής του καινούριου χρόνου; Δύσκολο; Πώς θα συντονιστούμε; Απλούστατο!

Ένα κοχύλι στο φεγγάρι!

Μελαγχολικό το Κουμπί σκεφτόταν να πάει μια βόλτα στον πλανήτη Β612. Να δει παλιούς φίλους. Κοιτούσε πέρα μακριά για να αποφασίσει ποια αστέρια θα ακολουθήσει αυτή τη φορά.

Ξαφνικά είδε ένα κοχύλι! Να έρχεται με ταχύτητα προς το φεγγάρι! Έκανε στην άκρη και περίμενε.

Άυλο χρωμόσωμα

τις αλμύρες μου

ύαλος χρωματιστή

φιλοξένησε

τις νιφάδες μου

άυλο χρωμόσωμα

δημιούργησε

Αλλόκοτα παιδιά

Σας φαίνονται αλλόκοτα αυτά τα παιδιά. Στην όψη και το στο φέρσιμο. Και τα φοβάστε.