Τινάζεις από πάνω σου τη θλίψη του σπιτιού, προσπερνάς βιαστικά τον γερασμένο θόρυβο της πόλης και κατηφορίζεις στην εξοχή.
Αναπνέεις τον καθαρό αέρα και τη λύτρωση, εκείνη που σου δίνει τούτο σπιτάκι. Κι ας είναι μες στον καθαρό αέρα, τι χαίρεται, σκέφτεσαι, έτσι που είναι; Και δίνεις παράταση στην ανυπόφορη ζωή σου. Παντού τα ίδια, λες κι απλόχερα συμπονάς αυτό το άτυχο...
Μην τις λυπάσαι τούτες τις φθαρμένες γρίλιες!
Φωλιά ερωτευμένων κρύβουν και στιγμές από χαρά πλεγμένες.
Κι αν σου μυρίζουν εγκατάλειψη απ’ έξω, είναι γιατί έχουν αποστρέψει το βλέμμα από τον κόσμο και βλέπουν μονάχα μες στο σπιτάκι, εκείνους τους τρελούς εραστές της χαράς.
Κι αν έχουν φθαρεί, είναι γιατί κάθε μέρα παθιασμένες γλώσσες ουράνιων τόξων σκαλίζουν στα ξύλα τους καρδιές.
*************
Ας μην επαναπαυόμαστε όταν βλέπουμε τα χειρότερα, τουλάχιστον, επειδή μπορεί να μην είναι τα χειρότερα...
Κι ακόμα, μήπως, όταν η ψυχή μας είναι σκοτεινιασμένη, τα μάτια βλέπουν μονάχα (τη) σκοτεινιά;
Τι όμορφη ανάρτηση, μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου, Pippi!
ΔιαγραφήΠραγματικά πανέμορφη ανάρτηση σε όλα της!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά! Καλωσόρισες!!!!
ΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα Αλεξάνδρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟλυ ωραιες οι 122 λεξεις για τις 25 λεξεις της Έλλης μας και την φωτογραφία τις Μαρίας μας.
Μου αρεσε πολυ αυτη η αλυσιδα που δημιουργηθηκε.
Και μένα μου άρεσε! Μόλις είδα τη φωτό της Μαρίας, στενοχωρήθηκα που δεν πρόλαβα το δρώμενο. Αλλά μόλις διάβασα το κείμενο της Έλλης, εμπνεύστηκα!!!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχουμε, Κική.
122 λέξεις που συντροφεύουν με τον καλύτερο τρόπο άλλες 1.000
ΑπάντησηΔιαγραφή!!!! Να είσαι καλά!
Διαγραφή"Κι αν έχουν φθαρεί, είναι γιατί κάθε μέρα παθιασμένες γλώσσες ουράνιων τόξων σκαλίζουν στα ξύλα τους καρδιές"..έγραψες και ζωγράφισες, δυο σε ένα! Φιλάκι γλυκό :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, τι καλά!!! Μ' αρέσει να ζωγραφίζω γράφοντας, γιατί ζωγραφίζοντας δεν...!
ΔιαγραφήΦιλιά κι από μένα.
Με αφορμή τις λέξεις μας
ΑπάντησηΔιαγραφήξεδίπλωσες το συναίσθημα σου
Μπράβο και σ'εσένα μπράβο και στην Έλλη
Σε φιλώ πολύ
Στην Έλλη όλα τα μπράβο, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που με εμπνέει!
ΔιαγραφήΦιλιά κι από μένα.
Λίγα λόγια και τόσο εύστοχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγια ψυχής και ισορροπημένης σκέψης...
Κρατώ το τελευταίο:
"Κι ακόμα, μήπως, όταν η ψυχή μας είναι σκοτεινιασμένη, τα μάτια βλέπουν μονάχα (τη) σκοτεινιά; "
Οδηγός για όλους μας!
Φιλιά πολλά και καλή σου εβδομάδα!
Εγώ κρατάω το "ισορροπημένως σκέψης"... να το βλέπουν μερικοί μερικοί να σκάνε!!!!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχουμε.
Με τη δική σου σκέψη, γραφή και αισθήματα Αλεξάνδρα μου όπως τα εξέθεσες για το σφαλιστό παράθυρο νομίζω τα μάτια μας βλέπουνε το φως και την ομορφιά της ζωής. Και για αυτό σε ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά να μας δίνει τη νότα της φωτεινής πλευράς.
Φιλιά και καλή βδομάδα.
Μακάρι! Γιατί αυτή είναι και η διάθεση και η πρόθεσή μου.
ΔιαγραφήΚαλή μας εβδομάδα, Γιάννη!
Πράγματι πολύ όμορφο το κείμενό σου Αλεξάνδρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά να έχεις τόσο τρυφερές εμπνεύσεις!
Καλό σου βράδυ :)
Να καλά κι εσύ να μοιραζόμαστε τις εμπνεύσεις μας!
ΔιαγραφήΔε γινόταν να τις στριμώξεις αυτές τις γρίλιες σε 25 λέξεις. Και μαζί μ' αυτές, άνοιξες μια χαραμάδα στη διάθεσή μας με τον επίλογό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βραδάκι Αλεξάδρα!
Η αλήθεια είναιβότι δεν τοβπροσπάθησα, γιατί έχασα το δρώμενο.
ΔιαγραφήΦιλιά!
Μ'αρέσουν οι 122 λέξεις σου!Με ταξίδεψαν εκεί στις γρίλλιες και στους τρελούς εραστές της χαράς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Αλεξάνδρα μου
Να σαι καλά
Καλή εβδομάδα να έχουμε!
ΔιαγραφήΜπορεί να έχεσες το δρώμενο αλλά έδωσες υπέροχη συνέχεια στις σκέψεις της Έλλη μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα ελπίζω να συνταξιδέψουμε στο επόμενο!
Φιλάκια πολλά :))
Ήρθα τρέχοντας να με διορθώσω γιατί μόλις ενημερώθηκα για το λάθος μου και αυτή τη φορά είναι χοντρό!"έχασες" φυσικά ήθελα να γράψω!
Διαγραφήουφ! ελπίζω ότι είναι ηλίου φαεινότερο!!
♥
Χα, χα, χα!!!!!! Πέθανα στο γέλιο, όταν το είδα!!!!
ΔιαγραφήΕντάξει , δεν υπάρχω!!!
ΔιαγραφήΜιλάμε ότι μου το μετέφεραν ( να'ναι καλά η φίλη) και τρελάθηκα! Αυτό θα μου μείνει αξέχαστο!!!
(έχω τόσα πολλά στο κεφάλι μου...εδώ πατάω άλλα ντ'άλλων τον καλό καιρό...)
Αλεξάνδρα μου, τι όμορφο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησε το κείμενό σου, η σκέψη σου... Πόσο λατρεύω αυτές τις συναντήσεις μας! ♥
Όσον αφορά το ερώτημά σου: όταν η ψυχή είναι σκοτεινιασμένη, τα μάτια βλέπουν αυτό που εξαναγκάζονται να δουν (το έντονο κι αρνητικό συναίσθημα φταίει για όλα)! Σίγουρα όμως υπάρχει κι άλλος δρόμος, κι άλλη οπτική. Λίγη θέληση χρειάζεται, και λίγη προσπάθεια.
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ για αυτή την όμορφη έκπληξη! :)
Κι εγώ λατρεύω τις συναντήσεις μας!!!
ΔιαγραφήΚαι σίγουρα υπάρχει κι οβάλλος ο δρόμος, μόνο που είναι ή φαντάζει πάντα πιο δύσκολος.
Φιλιά!
Αυτό και αν είναι προτροπή δημιουργίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι πολύ χαρούμενη, σχεδόν περήφανη όταν γίνεται κάτι τέτοιο, να εμπνέεται δλδ ο ένας από τον άλλον.
Υπέροχα!
Μα, δεν είναι υπέροχο;
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Μαρία μου!
Πόσο φως άφησες να περάσει από τις φθαρμένες τις γρίλιες!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε (ξανα)βρίσκω, Αλεξάνδρα!
Α, είχες άλλο ιστολόγιο;;;; Δεν σε θυμάμαι... Πες μου!
ΔιαγραφήΑν και ανήμπορο, ελπίζω
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ρθει κοντά μου ένα ζευγάρι,
με της αγάπης του τη θέρμη
εδώ ξανά να κατοικήσει,
στο φως και πάλι να με βγάλει.
Για σένα σκοτεινέ διαβάτη,
είν’ ευκολότερο στ’ αλήθεια.
Εσύ ανήμπορος δεν είσαι,
το είναι σου και πάλι χτίσε,
μακριά ’πο την παλιά συνήθεια.
Έτσι μού ακούστηκε ο λόγος τού σπιτιού, μέσα από το γραπτό σου, Αλεξάνδρα.
Αυτό κι αν είναι γαϊτανάκι έμπνευσης!!!! Άρη μου, πολύ χαίρομαι τα ποιητικά σχόλιά σου!
ΔιαγραφήΜε το χέρι στην καρδιά, το τελευταίο πράγμα που θα έκανα διαβάζοντάς σε, θα ήταν η καταμέτρηση των λέξεων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα ταξίδια, κορίτσι μου, δεν σε απασχολούν αυτά!
Και εσύ το μυαλό μας το κάνει να ξεφεύγει!
(Εγώ το μπράβο πού να το πω? Σε εσένα, στην Έλλη ή στη Μαρία?!)
;-)
(Στην ερώτησή σου, πολύ φοβάμαι πως θα απαντήσω ναι...)
ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, γλυκό μου πλάσμα!
Όποιος προλάβει, θα πάρει το μπράβο, αφού πάλι σεέπιασαν οι τσιγκουνιές σου...
ΔιαγραφήΚαλά μας ταξίδια!!!
axaxxa! Για τα ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ λες???!!!
ΔιαγραφήΚλαίω!!!
(Οπότε, το μπράβο το παίρνεις εσύ! Εγώ άλλα δεν δίνω! Δεν βγαίνω, μάνα μου!!!)
Καλό βράδυ, αστέρι μου!
Έχεις ένα τρόπο όμως να με παρασέρνεις σε άλλους κόσμους, πιο μαγικούς! Μοναδικό τρόπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο χαίρομαι!!!! Αε ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΓεια!!! Έχεις υπέροχο blog. Αν θες ρίξε μια ματιά στο δικό μου: http://booksfrien.blogspot.gr/ Ελπίζω να σου αρέσει!!! <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθω!!!
ΔιαγραφήΥπέρχο κείμενο Αλεξανδρούλα μου!! Γεμάτο συναίσθημα όπως πάντα εξάλλου!!! Αλυσιδωτές οι εμπνεύσεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ολόγλυκα και καλό σ/κ να χεις καρδιά μου!!
Σε έχασα τελευταία, γιατί δεν μπαίνω συχνά, όμως θα σε επισκεφτώ σύντομα!
ΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου καλησπέρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη έκπληξη η διπλή σου έμπνευση..
Και ο επίλογος τα λέει όλα, δεν έχω κάτι να προσθέσω! :)
Σε χαιρετώ από το νέο μου χώρο..
http://just-k-world.blogspot.gr/ πλέον θα τα λέμε εκεί!
Καλή συνέχεια σε φιλώ!!
Κατερίνα μου, το είδα, θα έρθω!!!
Διαγραφή