Καλωσόρισες, δωράκι μου!

Το ταίρι μου δεν θα ήταν έκπληξη για μένα... θα ήταν όμως το δωράκι του! Κι έτσι, μόλις έρχεται η ειδοποίηση, δε με χωράει ο τόπος! Όχι επειδή έφαγα πολύ το Πάσχα, αλλά επειδή πρέπει να περιμένω μέχρι να τελειώσει η στάση εργασίας στο ταχυδρομείο.

Κι όσο περιμένω, το ταίρι μου με βομβαρδίζει με συμβουλές και προτάσεις για το παζάρι, με... χαλαρώνει προσφέροντάς μου κάθε δυνατή βοήθεια. 

Και παίρνω αυτό το δέμα, με τα υπέροχα χρώματα και σχέδια! Υποψιάζομαι πως κάτι παραμυθένιο έχει μέσα! 

Κι έχω δίκιο! Μόνο που σε αυτό το κάτι, προστίθεται ακόμα ένα κι ακόμα ένα... καθώς ξετυλίγω!

Μια κάρτα με λόγια που με συγκίνησαν, με σχέδιο που θα κλέψω για να φτιάξω κι εγώ! (Έχω κι άλλη μία βάλει στο μάτι, της Μαρίας, οπότε, αν σας στείλω κάρτα και κάτι σας θυμίσει, θα ξέρετε τι και γιατί!)

Ένα φαναράκι! Με λεπτομέρειες και χρώματα που με ενθουσιάζουν.

Έχω μεγάλη αγάπη στα ρεσώ κι αυτό εδώ θα γίνει από τα αγαπημένα μου!

Ένα μπουκαλάκι... ποίημα! Χικ! Με λιμοντσέλο! Πρόλαβα να το φωτογραφίσω πριν... χικ... το πιω μαζί με φίλους στην υγειά της... Χικ!

Κι ένα welcome! Τόσο γλυκό! Κι αυτό με λεπτομέρειες που θα ήθελα να μπορείτε να δείτε από κοντά! 

Το σπίτι για μένα είναι καταφύγιο....

Κάθε φορά που γυρίζω απ' έξω, ψιθυρίζω "σπίτι μου, σπιτάκι μου"! (Μέχρι τώρα με υποδεχόταν ένα κοριτσάκι, που θα αποκτήσει παρέα!)

Αυτά μου έστειλε και με έκανε πολύ χαρούμενη το μυστικό μου ταίρι!

Η Νικόλ.

Μια ξεχωριστή προσωπικότητα, με καρδιά που δεν στερεύει ποτέ από όμορφα συναισθήματα και ψυχή ακούραστη. Τα... χειροποιήματά της τα αγαπώ, γιατί έχουν χαρούμενα χρώματα και παιδική πινελιά. Τα κείμενά της τα αγαπώ, γιατί είναι τρομπαρισμένα με αισιοδοξία. Την ίδια την αγαπώ, γιατί μου έχει κάνει μάγια!

♥♥♥

Νικόλ, ευχαριστώωωωω!