Έπεφτε το ένα πάνω στ’ άλλο. Κι ακούγονταν οι ρωγμές που γέμιζαν μεμιάς και δεν είχε μέρος ο πόνος να σταθεί.
Απομακρύνονταν ύστερα απαλά μέχρι που να αγγίζονται μονάχα οι άκρες. Κι έλεγαν τα μάτια για τις τρυφερές στιγμές που δεν είχαν ταίρι και παρακαλούσαν τώρα να γίνουν κοινή ανάμνηση.
Έμπαινε μετά το ένα μέσα στ’ άλλο με τη θέρμη του τζακιού και τη δροσιά του νούφαρου. Και γίνονταν οι δυο ανάσες μια και ζήλευε η βροχή γιατί με το χώμα έτσι ποτέ δεν είχε ενωθεί.
Έγερναν στο τέλος σε μια αγκαλιά που χωρούσε όλες τις μέρες που θα ‘ρχονταν. Και θα ήταν ξένες μέρες, χωρισμένες στα δυο.
Εκεί, λοιπόν, μες σ’ αυτό το σπιτάκι που η ομίχλη και η ανηφοριά έκρυβαν καλά, οι δυο ανάσες γίνονταν μια. Εκεί μονάχα μπορούσαν ν’ ανασάνουν.
Γιατί υπάρχουν κι έρωτες που είναι ντροπαλοί. Αγάπες άμαθες στις κοινές κουβέντες. Κορμιά πλασμένα για την ερημιά.
Ήταν η συμμετοχή μου στη μίνι σκυτάλη, αγαπημένο δρώμενο πλέον κι αυτό! Μαίρη μου, σε ευχαριστώ για την αφορμή αλλά και για τις ειδοποιήσεις στο μέηλ.
Αλεξάνδρα μου υπέροχος ύμνος στον έρωτα, την αγάπη και την ένωση! Τόσο γλαφυρά το περιγράφεις! Με τόσο συναίσθημα! Το απόλαυσα! Σ' ευχαριστώ πολύ για την πανέμορφη συμμετοχή σου! Σου στέλνω τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωωω τι υπέροχα μας έδωσες αυτές τις ανάσες!!! Γι αυτές τις ντροπαλές αγάπες !! Μπράβο Αλεξάνδρα μου και χαίρομαι που βλέπω τα φώτα ανοικτά εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά
Αλεξάνδρα μου, καλή μου φίλη. Δυναμική και αγαπημένη και η δική σου επιστροφή στα δρώμενα της γειτονιάς. Με άγγιξε βαθύτατα αυτός σου ο ύμνος. Ειδικά το κλείσιμό του. "Κορμιά πλασμένα για την ερημιά". Τί λεπτή και τρυφερή διατύπωση. Πόσα συναισθήματα! Πόση αγάπη μπορεί να κρύβουν αλλά και πόσο φόβο καταδίωξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξάνδρα μου σε ευχαριστούμε πολύ κορίτσι μου. Ήταν υπέροχο αλήθεια. Και χαίρομαι διπλά για την παρουσία σου.
Αγαπώ πολύ την "αγκαλιά που χωρούσε όλες τις μέρες" και σέβομαι τους "ντροπαλούς έρωτες", νομίζω μάλιστα πως τους προτιμώ απ' τους άλλους, τους επιδεικτικούς. Όσο για "τα κορμιά που είναι πλασμένα για την ερημιά", θα πω πως διαθέτω ένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σου Αλεξάνδρα μου. Μου άρεσε πολύ!
Πολλά φιλιά
Θα σταθώ στην τελευταία σου πρόταση. "Γιατί υπάρχουν κι έρωτες που είναι ντροπαλοί. Αγάπες άμαθες στις κοινές κουβέντες. Κορμιά πλασμένα για την ερημιά."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας τις λέξεις αυτές, το μυαλό μου πλάθει αμέσως μια ολόκληρη ιστορία .και αίφνης ανακαλύπτει πόση μοναξιά κουβαλούν αυτοί οι άνθρωποι αλλά πόσο ευαίσθητοι είναι στην πραγματικότητα. Αν γνωρίσουν κάποτε τον έρωτα, τότε σε αυτούς γίνεται λαμπρός, ζεστός, σαν ένα κουκούλι που μέσα του έχει το πιο πολύτιμο φορτίο.
Ευαίσθητη γραφή και μου άρεσε.
Την Καλημέρα μου, Αλεξάνδρα!
Αλεξάνδρα μου απόλαυσα την ιδιαίτερη, ευαίσθητη, γεμάτη λυρισμό γραφή σου.....και σ΄ευχαριστώ γιά το όμορφο κείμενο που μας χάρισες....Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρυφερός ρεαλισμός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ έρωτας, η νοσταλγία και η νύξη για τη μοναξιά.
Γλυκύτατη ανάρτηση, Αλεξάνδρα.
Πόσο αισθαντική η συμμετοχή σου. Με κέρδισε το κείμενό σου μέσα από τις περιγραφές και την ευαισθησία που δείχνεις σε αυτούς τους έρωτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε βρίσκω!
Καλημέρα.
Πολύ γλαφυρή και αισθαντική η συμμετοχή σου Αλεξάνδρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά οι τελευταίοι σου στίχοι σχηματίζουν μια μεγάλη αλήθεια, που την εξέφρασες υπέροχα.
Μπράβο σου.
Καλή εβδομάδα :)
Μια πολύ τρυφερή και γλυκιά αίσθηση αφήνει το κείμενο σου, Αλεξάνδρα μου και ξέρεις πόσο χαίρομαι να σε διαβάζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦιλάκια πάντα καρδιάς!
"Κι ακούγονταν οι ρωγμές που γέμιζαν μεμιάς και δεν είχε μέρος ο πόνος να σταθεί". Για όλους αυτούς τους καταδικασμένους έρωτες, υπάρχει πάντα μια τρυφερή ψυχή που τους εξυψώνει. Με συγκίνησες πολύ. Ταίριαξες υπέροχα εικόνα και λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου.
Υπέροχη η συμμετοχή σου Αλεξάνδρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡίγη ανατριχίλας αισθάνθηκα διαβάζοντας για τους ντροπαλούς έρωτες.
Ρένα Χριστοδούλου.
ΔιαγραφήΑχ αυτοί οι έρωτες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως λέει και η Μαρία είναι άξιοι σεβασμού.
Υπέροχη υπέροχη η συμμετοχή σου, σαν αερικό ήρθε να διώξει την ομίχλη! ❤️
Αλεξάνδρα μου με τούτο το κείμενο μας έκανες να αφουγκραστούμε και τους ντροπαλούς έρωτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η συμμετοχή σου.
Φιλιά!
Τι να πω και εγώ Αλεξάνδρα μου για την τόσο ευαίσθητη και ντροπαλή αγάπη που δεν αφήνει ρωγμές να περάσει ο πόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συμμετοχή σου χτυπάει καμπανάκια τρυφερότητας μπράβο σου χαιρόμαστε που επέστρεψες πάλι.
Να είσαι καλά, να κάνεις ότι αγαπάς φιλιαααα!!😍
Τρυφερή και όμορφη η συμμετοχή σου, Αλεξάνδρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Έρωτας στα κρυφά. Οι δυο ανάσες που γίνονταν μια. Μου είναι οικεία όλα αυτά.
Φιλάκια πολλά!
♥
Κορμιά πλασμένα για την ερημιά; Ουάου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργείς αλλά όταν εμφανίζεσαι, δίνεις "γερό" στίγμα!
Πάντα τέτοια, αλλά πιο σύντομα! Φιλιά Αλεξανδρούλι μου! 🌸
Συγχαρητήρια Αλεξάνδρα μου , ένας υπέροχος ύμνος στον έρωτα , δεν υπάρχουν λόγια μόνο πολλά θαυμαστικα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραχάθηκες κι εσυ μου φαίνεται Αλεξάνδρα μου!!! 🤗🤗 Υπεροχο, αγαπησιαρικο το κειμενο σου!! Παντα φτιαχνεις τοσο ωραιους κοσμους με τις λεξεις σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερασα να αφησω ευχουλες γιορτινες!! Καλα Χριστουγεννα να χεις κοπελα μου!! Να περασεις οπως επιθυμεις με τους αγαπημενους σου!! 🎄🎅 Πολλα φιλια, Μαριλενα απο marilenaspotofart